بررسی نتایج درمانی واروس اسئوتومی دیستال فمور در 27 بیمار مبتلا به ژنوولگوم

Abstract

زمینه و هدف: ژنوولگوم تغییر در محور مکانیکی اندام تحتانی به‌صورت ولگوس افزایش یافته است که در آن خط مفصل زانو شیب‌دار شده و به‌سمت سوپرولترال جهت‌گیری می‌کند. برای اصلاح این حالت استئوتومی دیستال فمور انجام می‌شود. در مطالعه حاضر نتایج درمانی بیماران با معیار نمره جامعه جراحان زانو Knee Society Score (KSS) و تغییرات زوایای محور مکانیکی اندام تحتانی در رادیوگرافی‌های قبل و پس‌از عمل جراحی مقایسه شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 27 بیمار مراجعه‌کننده به بیمارستان در فاصله سال‌های 90-1384 که تحت جراحی اصلاحی واروس اسئوتومی دیستال فمور قرار گرفتند، بررسی شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرونده بیماران، رادیوگرافی قبل و بعد از عمل و نیز معاینه بیماران استفاده شد. رادیوگرافی‌ها از اندام تحتانی و شامل هر سه مفصل هیپ، زانو و مچ پا بود (Alignment view). جهت کسب رضایت‌مندی از بیماران از معیار KSS استفاده شد. یافته‌ها: مطالعه روی 30 زانو (27 بیمار) و مدت زمان پی‌گیری 36/3±7/30 ماه (76-5) بود. متوسط سن بیماران 35/4±66/19 و دامنه سنی 34-10 سال بود. 10 مورد (37%) از ولگوس در طرف راست و 14 مورد (52%) در سمت چپ و سه (11%) مورد در دو طرف گزارش شد. کاهش معناداری در زاویه مکانیکی اندام تحتانی پس‌از جراحی حاصل شد. میانگین عددی معیار KSS، 52/82 بوده و نتیجه شامل 7/60% نتیجه عالی، 1/25% نتیجه خوب، صورت 1/7% متوسط، 1/7% ضعیف بود. طبق نتایج پنج بیمار دچار عدم جوش‌خوردگی استئوتومی بودند. نتیجه‌گیری: واروس استئوتومی دیستال فمور یک روش قابل اعتماد برای درمان ژنوولگوم می‌باشد که با انجام این عمل و انتخاب صحیح بیماران کاندید جراحی، ضمن بهبود در محور مکانیکی اندام تحتانی رضایت بیماران نیز از نتیجه جراحی حاصل شد.