نمایش مختصر رکورد

دوز رسیده به اسکروتوم در رادیوتراپی کارسینوم رکتوم با "آشکارساز ترمولومینسانس" و مقایسه با دوز محاسبه شده با نرم افزار نقشه کشی سه بعدی

dc.contributor.authorحداد, پیمانfa_IR
dc.contributor.authorکریمی مقدم, ژالهfa_IR
dc.contributor.authorفرهان, فرشیدfa_IR
dc.contributor.authorاصفهانی, مهبدfa_IR
dc.contributor.authorافخمی, مهدیهfa_IR
dc.contributor.authorآموزگار هاشمی, فرنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:02:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:02:24Z
dc.date.available1399-08-21T23:02:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:02:24Z
dc.date.issued2014-02-01en_US
dc.date.issued1392-11-12fa_IR
dc.identifier.citationحداد, پیمان, کریمی مقدم, ژاله, فرهان, فرشید, اصفهانی, مهبد, افخمی, مهدیه, آموزگار هاشمی, فرناز. (1392). دوز رسیده به اسکروتوم در رادیوتراپی کارسینوم رکتوم با "آشکارساز ترمولومینسانس" و مقایسه با دوز محاسبه شده با نرم افزار نقشه کشی سه بعدی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 71(11), 707-712.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-5785-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490805
dc.description.abstractزمینه و هدف: کارسینوم رکتوم یک بدخیمی شایع در دنیا است. رادیوتراپی لگن نقش مهمی در درمان سرطان رکتوم دارد اما منجر به آزواسپرمی می‌شود. هدف این مطالعه، تعیین دوز رسیده به بیضه‌ها با استفاده از روش دزیمتری ترمولومینسانس (Thermoluminescence Detector, TLD) و مقایسه آن با دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده توسط نرم‌افزار نقشه‌کشی سه‌بعدی در رادیوتراپی سرطان رکتوم بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ما دوز بیضه‌ها را با استفاده از روش دزیمتری TLD اندازه‌گیری کردیم. TLDها در شش نقطه مشخص روی اسکروتوم، طی دو جلسه از دوره درمان قرار داده می‌شدند. بیماران 4/50-50 گری به لگن در وضعیت خوابیده به پشت، با فراکشن‌های استاندارد دریافت کردند. میانگین دوز اندازه‌گیری‌شده با TLD با میانگین دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده توسط نرم‌افزار سه‌بعدی مقایسه شد. یافته‌ها: در 33 بیمار با میانگین سنی 56 سال، متوسط دوز اندازه‌گیری‌شده بیضه به‌وسیله TLD، 77/3 گری، مساوی با 51/7% دوز کلی بود. میانگین دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده به‌وسیله نرم‌افزار سه‌بعدی، 11/4 گری، مساوی با 1/8% دوز کلی بود. در آنالیز آماری ارتباط قابل‌توجهی بین لبه تحتانی فیلدها با میانگین دوز رسیده به بیضه دیده شد (04/0P=). هم‌چنین ارتباط بین دوز اندازه‌گیری‌شده با TLD و مقادیر اندکس توده بدن (BMI) نیز قابل توجه بود (049/0P=). نتیجه‌گیری: در این مطالعه، متوسط دوز رسیده به بیضه 77/3 گری بود. هم‌چنین متوسط دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده به‌وسیله نرم‌افزار نقشه‌کشی سه‌بعدی با دوز TLD مشابه بود (11/4 گری). براساس یافته‌های مذکور توجه دقیق به دوز دریافتی بیضه‌ها در طی رادیوتراپی رکتوم برای بیمارانی که تمایل به حفظ زایایی خود دارند ضروری به‌نظر می‌رسد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectکارسینوم رکتومfa_IR
dc.subjectTLDfa_IR
dc.subjectرادیوتراپیfa_IR
dc.subjectآزواسپرمیfa_IR
dc.titleدوز رسیده به اسکروتوم در رادیوتراپی کارسینوم رکتوم با "آشکارساز ترمولومینسانس" و مقایسه با دوز محاسبه شده با نرم افزار نقشه کشی سه بعدیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentانستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentانستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentب انستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentانستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentانستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentانستیتو کانسر دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume71
dc.citation.issue11
dc.citation.spage707
dc.citation.epage712


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد