نمایش مختصر رکورد

بررسی نقش حفاظتی کوئرستین در موش‌های صحرایی مبتلا به سیروز صفراوی

dc.contributor.authorدرخشانیان, هدیfa_IR
dc.contributor.authorمرجانمهر, سید حسینfa_IR
dc.contributor.authorقدبیگی, سجادfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی, نسترنfa_IR
dc.contributor.authorمصطفوی, سید علیfa_IR
dc.contributor.authorحسین‌زاده, پیامfa_IR
dc.contributor.authorصالحپور, امینfa_IR
dc.contributor.authorدهپور, احمد رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:02:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:02:19Z
dc.date.available1399-08-21T23:02:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:02:19Z
dc.date.issued2013-04-01en_US
dc.date.issued1392-01-12fa_IR
dc.identifier.citationدرخشانیان, هدی, مرجانمهر, سید حسین, قدبیگی, سجاد, رحیمی, نسترن, مصطفوی, سید علی, حسین‌زاده, پیام, صالحپور, امین, دهپور, احمد رضا. (1392). بررسی نقش حفاظتی کوئرستین در موش‌های صحرایی مبتلا به سیروز صفراوی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 71(1), 1-6.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-31-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490793
dc.description.abstractزمینه و هدف: سیروز صفراوی یک بیماری مزمن است که منجر به تخریب پیش‌رونده بافت کبد می‌گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر فلاونویید کوئرستین در کاهش آسیب‌های کبدی ناشی از سیروز صفراوی می‌باشد.روش بررسی: 30 موش صحرایی نر نژاد اسپراگ-دالی 7-6 ماهه به‌طور تصادفی به سه گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل تنها یک عمل جراحی کاذب داشت و دو گروه دیگر تحت عمل بستن مجرای صفراوی قرار گرفتند. پس از چهار هفته میزان بیلی‌روبین، آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز سرم جهت اطمینان از بروز سیروز کبدی در گروه دوم و سوم اندازه‌گیری و بررسی شد. سپس به‌مدت چهار هفته، روزانه و به‌صورت داخل صفاقی یکی از گروه‌های سیروتیک، دارونما و دیگری mg/kg50 مکمل کوئرستین دریافت نمودند. در پایان بررسی (هفته هشتم)، آنزیم‌های کبدی و بیلی‌روبین سرم سنجیده شد و نمونه‌های کبد مورد بررسی بافت‌شناسی قرار گرفت.یافته‌ها: دریافت کوئرستین در گروه سوم باعث کاهش میزان بیلی‌روبین (9/0±4/7 در برابر mg/dL6/1±9/8، 05/0P<)، آلکالین فسفاتاز (9/76±1387 در برابر IU/L3/65±2273، 001/0P<) و آلانین آمینوترانسفراز سرم (1/38±9/601 در برابر IU/L 4/37±8/644، 05/0P<) در مقایسه با موش‌های سیروتیک دریافت‌کننده دارونما شد. میزان سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز و هم‌چنین ویژگی‌های هیستولوژیک بافت کبد در اثر دریافت کوئرستین تغییر معنی‌داری نداشت.نتیجه‌گیری: در این مداخله، دریافت mg/kg50 کوئرستین اگرچه منجر به تغییر معنی‌داری در ویژگی‌های بافتی کبد نشد، ولی کاهش قابل ملاحظه ایجاد شده در میزان بیلی‌روبین، آلکالین فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز، بیان‌گر نقش مثبت کوئرستین در کم کردن آسیب کبدی می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectکوئرستینfa_IR
dc.subjectفلاونوییدfa_IR
dc.subjectسیروز صفراویfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.titleبررسی نقش حفاظتی کوئرستین در موش‌های صحرایی مبتلا به سیروز صفراویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه تغذیه و بیوشیمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه شیمی دارویی دانشکده داروسازی دا نشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فارماکولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تغذیه و بیوشیمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تغذیه و بیوشیمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تغذیه و بیوشیمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات طب تجربی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume71
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage6


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد