نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorولی زاده, یوسفfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:01:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:01:48Z
dc.date.available1399-08-21T23:01:48Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:01:48Z
dc.date.issued1996-03-01en_US
dc.date.issued1374-12-11fa_IR
dc.identifier.citationولی زاده, یوسف. (1374). بررسی لیومیومای مری و گزارش چهار مورد. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 54(1), 7-13.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1688-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490718
dc.description.abstractلیومیومای مری نادر است ولی در بین تومورهای خوش خیم مری شایعترین می باشد. از بین 95 مورد تومورهای مری، فقط 4 مورد آن لیومیوما بود (سه نفر زن و یک نفر مرد) و این برخلاف گزارشاتی است که تاکنون منتشر شده است. علائم اصلی لیومیوما شامل دیس فاژی، درد و هماتومز می باشد. از موارد فوق یک تومور در قسمت گردنی-سینه ای، یک تومور در بخش یک سوم میانی مری و دو مورد دیگر در یک سوم تحتانی مری قرار داشت. تومورهای فوق بصورت واحد بوده است. جوانترین بیمار 30 سال است و مسن ترین بیمار 60 سال سن داشت. رادیوگرافی مری (مصرف باریم) بهترین روش تشخیصی است که در آن ضایعه بصورت گرد و مشخص مشاهده می گردد اندوسکوپی اولتراسونیک و سی تی اسکن نیز وسیله تشخیصی مفیدی است ولی بیوپسی توصیه نمی شود. از بیماران مذکور دو مورد ازوفاژکتومی شدند و در دو مورد دیگر فقط خود تومور برداشته شد. در روند فوق مرگ و میر وجود نداشت.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleبررسی لیومیومای مری و گزارش چهار موردfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume54
dc.citation.issue1
dc.citation.spage7
dc.citation.epage13


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد