| dc.contributor.author | فرناز آموزگار هاشمی | fa_IR |
| dc.contributor.author | ابراهیم عصمتی | fa_IR |
| dc.contributor.author | بی‌تا کلاغچی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T23:01:38Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T23:01:38Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T23:01:38Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T23:01:38Z | |
| dc.date.issued | 2008-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-11-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | فرناز آموزگار هاشمی, ابراهیم عصمتی, بی‌تا کلاغچی. (1386). بررسی سرطان دهانۀ رحم: شاخص‌های پاتولوژیک، درمان و پی‌گیری بیماران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 65(11), 55-59. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-704-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490694 | |
| dc.description.abstract | سرطان دهانۀ رحم ششمین سرطان شایع زنان می‌باشد. با تشخیص سرطان دهانۀ رحم در مراحل اولیه و درمان مؤثر آن، شانس بهبود قطعی بالاتر است. یکی از مؤثرترین درمان‌های سرطان دهانه رحم، رادیوتراپی با یا بدون کموتراپی همزمان می‌باشد. پی‌گیری مناسب و منظم بیماران پس از رادیوتراپی، سبب تشخیص به‌موقع عود موضعی و درمان مؤثر آن خواهد شد. هدف این مطالعه بررسی شاخص‌های پاتولوژیک و نوع درمان، پی‌گیری بیماران و وضعیت بیمار در آخرین پی‌گیری می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی و گذشته‌نگر، پرونده 346 بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم که از سال 80-1374 در مرکز رادیوتراپی- انکولوژی انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی تحت درمان رادیوتراپی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: توزیع سنی بیماران از 26 تا 78 سال با میانگین 11±5/50 بود. 4/30% از بیماران در مراحل اولیه بیماری و 6/69% از آنها در مراحل پیشرفته بیماری جهت انجام رادیوتراپی ارجاع شدند. 2/92% از بیماران دارای پاتولوژی اسکواموس‌سل‌کارسینوما بوده و 4/6% از آنها پاتولوژی آدنوکارسینوم داشتند. بیشترین نوع درمان رادیوتراپی، درمان رادیکال (8/44%) و پس از آن رادیوتراپی اجوانت (post-op) بود (4/43%). درصد قابل توجهی از بیماران یا برای پی‌گیری مراجعه ننموده (7/23%) و یا برای مدت کوتاهی در حد چند ماه مراجعه نمودند (7/47%). نتیجه‌گیری: بیشتر بیماران سرطان سرویکس مدت کوتاهی برای پی‌گیری پس از درمان مراجعه نموده‌اند و تعداد قابل‌توجهی از آنان نیز برای پی‌گیری مراجعه نکرده‌اند، برنامه‌ریزی دقیق جهت آموزش بیماران با تأکید بر اهمیت مراجعات پس از درمان، لازم است. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | سرطان دهانه رحم | fa_IR |
| dc.subject | رادیوتراپی | fa_IR |
| dc.subject | هیسترکتومی | fa_IR |
| dc.title | بررسی سرطان دهانۀ رحم: شاخص‌های پاتولوژیک، درمان و پی‌گیری بیماران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 65 | |
| dc.citation.issue | 11 | |
| dc.citation.spage | 55 | |
| dc.citation.epage | 59 | |
