نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصالح, پرویزfa_IR
dc.contributor.authorرضازاده ساعتلو, محمد امینfa_IR
dc.contributor.authorتوفیقی, ساراfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:01:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:01:21Z
dc.date.available1399-08-21T23:01:20Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:01:21Z
dc.date.issued2017-11-01en_US
dc.date.issued1396-08-10fa_IR
dc.identifier.citationصالح, پرویز, رضازاده ساعتلو, محمد امین, توفیقی, سارا. (1396). مطالعه باکتری‌ها و عوامل خطر عامل عفونت در بیماران نارسایی کلیه تحت همودیالیز مبتلا به زخم پای دیابتی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 75(8), 609-615.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-8393-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490654
dc.description.abstractزمینه و هدف: دیابت ملیتوس با شیوع ۳۹/۲% نیز عامل زمینه‌ای در بیماران دیالیزی می‌باشد. میزان موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران همودیالیزی مبتلا به دیابت در مقایسه با بیماران همودیالیزی بدون دیابت بیشتر می‌باشد. با توجه به اهمیت و شیوع بالای زخم پای دیابتیک در این بیماران، هدف این مطالعه بررسی عوامل خطر و باکتری‌های عامل عفونت در بیماران نارسایی کلیه تحت همودیالیز مبتلا به زخم پای دیابتی بود. روش بررسی: در این مطالعه ی مقطعی ۳۰ بیمار دیابتیک همودیالیزی مراجعه کننده به بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) شهر تبریز از فروردین ۱۳۹۵ تا فروردین ۱۳۹۶ که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای خروج عبارت بودند از، بیماران دارای سابقه پیوند کلیه جهت درمان بیماری کلیوی حاضر. بیماران دارای سابقه پیشین دیالیز صفاقی. بیماران دیابتی دیالیزی با سابقه زخم پای دیابتی بهبود یافته. داده‌ها در پرسشنامه‌های از پیش طراحی شده از پرونده بیماران جهت آنالیز آتی جمع‌آوری گردید. یافته‌ها: از ۳۰ بیمار مورد بررسی ۱۹ بیمار مرد و ۱۱ مورد زن بودند. میانگین سنی و مدت دیالیز به‌ترتیب ۱۲/۷۴±۵۱/۲۳ سال و ۱۵/۵۸±۵/۳ سال بود. میانگینHBA1C ۸/۴۸±۹/۱ بود. تنها در ۵۶/۷% عامل باکتریایی از زخم پا ایزوله گردید. از ۱۷ مورد باکتری ایزوله شده ۴۷/۰۵% بی‌هوازی، ۳۵/۲۹% گرم مثبت و ۱۷/۶۴% گرم منفی بودند. در ۲۶/۷% آمپوتاسیون انجام گرفت. میزان مورتالیتی بیماران مورد بررسی، ۱۳/۳% گزارش گردید. نتیجه‌گیری: کاهش بهداشت فردی، ایجاد واسکولوپاتی، میزان مورتالیتی، و آمپوتاسیون در نوع بی‌هوازی شایعتر بود. بیشتر عفونت‌ها در گروه با کفایت دیالیز نامناسب دیده شد. کفایت همودیالیز پایین، آمپوتاسیون، واسکولوپاتی، افزایش مدت دیالیز، بهداشت فردی ضعیف در افراد با HbA1C بالاتر دیده شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectبیماری کلیوی مرحله آخرfa_IR
dc.subjectهمودیالیزfa_IR
dc.titleمطالعه باکتری‌ها و عوامل خطر عامل عفونت در بیماران نارسایی کلیه تحت همودیالیز مبتلا به زخم پای دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات کلیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سل و بیماری ریوی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات کلیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume75
dc.citation.issue8
dc.citation.spage609
dc.citation.epage615


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد