نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشمسی‌زاده, احمدfa_IR
dc.contributor.authorنیک‌فر, رویاfa_IR
dc.contributor.authorصافی, میناfa_IR
dc.contributor.authorضیایی کجباف, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorصابری دمنه, امیرfa_IR
dc.contributor.authorکربلایی, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T23:00:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T23:00:13Z
dc.date.available1399-08-21T23:00:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T23:00:13Z
dc.date.issued2018-03-01en_US
dc.date.issued1396-12-10fa_IR
dc.identifier.citationشمسی‌زاده, احمد, نیک‌فر, رویا, صافی, مینا, ضیایی کجباف, طاهره, صابری دمنه, امیر, کربلایی, رضا. (1396). بررسی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D در شیرخواران مبتلا به برونشیولیت. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 75(12), 888-893.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-8577-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490490
dc.description.abstractزمینه و هدف: برونشیولیت از شایعترین بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی شیرخواران است. ویتامین دی، در برابر ابتلا به عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی، نقش حفاظتی نشان داده است، بااین‌وجود نتایج محدود و متناقضی در ارتباط با سطح سرمی ویتامین دی با بروز برونشیولیت، در کودکان وجود دارد. هدف مطالعه‌ی حاضر مقایسه‌ی سطح سرمی این ویتامین در شیرخواران سالم و مبتلا به برونشیولیت حاد بود. روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان ابوذر شهر اهواز، از مهر ماه تا اسفند ماه سال ۱۳۹۳ انجام گرفت. سه گروه ۴۵ نفره از شیرخواران، شامل گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد، انتخاب شدند. معیار شدت برونشیولیت در این مطالعه، امتیاز حاصل از اندکس ارزیابی زجر تنفسی شیرخواران بود به‌طوری که امتیاز یک تا هشت برابر با شدت کم و امتیاز ۹ تا ۱۷ معادل شدت زیاد برونشیولیت لحاظ گردید. سپس ml ۳ خون وریدی از آن‌ها گرفته شد و سطح سرمی 25(OH)D با استفاده از کیت مخصوص به‌روش آنزیماتیک سنجش گردید. یافته‌ها: (۴۴/۴%)۶۰ نفر از شیرخواران، دختر و مابقی پسر بودند. میانگین سنی گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۵/۲±۱۱/۲، ۵/۸±۱۰ و ۴/۷±۹/۸ ماه بود (۰/۱P=). میانگین سطح 25(OH)D در سه گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به‌ترتیب ۱۹/۴±۲۸/۳، ۱۱/۷±۱۷/۷ و nm/l ۵/۷±۱۳/۶ بود. تفاوت معناداری بین سطح 25(OH)D گروه کنترل و برونشیولیت شدت کم (۰/۰۰۱P=) و شدت زیاد (۰/۰۰۲P=) مشاهده شد، اما این اختلاف بین دو گروه برونشیولیت شدت زیاد و شدت کم معنا‌دار نبود (۰/۳P=). نتیجه‌گیری: در مطالعه‌ی حاضر سطح 25(OH)D، به‌طور معنا‌داری در گروه شیرخواران مبتلا به برونشیولیت، کمتر از افراد کنترل بود اما سطح 25(OH)D تأثیری بر شدت برونشیولیت نداشتfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectبیماری حادfa_IR
dc.subjectبرونشیولیتfa_IR
dc.subjectشیرخوارfa_IR
dc.subjectویتامین دیfa_IR
dc.titleبررسی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D در شیرخواران مبتلا به برونشیولیتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه عفونی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه عفونی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.fa_IR
dc.citation.volume75
dc.citation.issue12
dc.citation.spage888
dc.citation.epage893


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد