| dc.contributor.author | مولوی, محمد علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T23:00:04Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T23:00:04Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T23:00:04Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T23:00:04Z | |
| dc.date.issued | 1954-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1333-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مولوی, محمد علی. (1333). اثر توارث در سرطان. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 12(4), 259-269. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-3142-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490472 | |
| dc.description.abstract | به وجود آمدن سرطان بر اثر عوامل ژنتیک با توضیحات فوق مسلم شد. دیده شده است که هر خانواده چند درصد افراد سرطان گیر دارد و برخی از خانواده ها مقاوم به سرطان می باشند. مکان سرطانی و سنی که بروز می کند این امر را مشخص می کند. خودبه خود به وجود آمدن سرطانها در تمام موارد حتمی نیست لذا قدرت ارثی مشابهی در ایجاد سرطان وجود دارد و به علاوه به خوبی نمی توان ارث سرطان را تحت قوانین ژنتیک در آورد و همچنین ممکن نیست با معلومات کنونی ما تاثیر سرشت و توارث را در آن انکار کرد. محتمل است که عوامل تحریک کننده خارجی در بیشتر بافتها تاثیر و ایجاد تحولات بدنی کند. ولی چون علت تحریک در پرورش موش یکسان است باید الزاماً قبول کرد که اگر بعضی سلسله سرطانی می شوند و برخی دیگر سالم می مانند به علت سرشت و ساختمان ارثی آنها است بدین ترتیب در وجود افراد سرطان پذیر نمی توان شک داشت. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.title | اثر توارث در سرطان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 259 | |
| dc.citation.epage | 269 | |
