| dc.contributor.author | شهیدی, حسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:59:57Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:59:57Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:59:57Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:59:57Z | |
| dc.date.issued | 1967-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1346-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شهیدی, حسین. (1346). الکترودیاگنوستیک در چشم پزشکی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 25(3), 201-206. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-2447-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490456 | |
| dc.description.abstract | آزمایشهای الکترودیاگنوستیک با آنکه در راه تکامل خود سیر می کنند در حالات زیر می توانند برای چشم پزشکان دارای ارزش تشخیص باشد:1- در مواردی که آزمایشات سوبژکنیو بعلت همکاری و یا بعلت قلت سن بیمار قابل اعتماد نباشد.2- در مواردی که معاینه و مشاهده ته چشم بعلت عدم کدورت قسمت های قدام و یا میانی چشم مشکل و یا غیر ممکن باشد.3- در تشخیص پیش آگهی اختلالات عروقی ته چشم4- در تشخیص مراحل اولیه و پیش آگهی بیماریهای وراثتی و دژنراتیورتین5- برای پیش گیری عوارض و خطرات ناشی از مسمومیت با داروها 6- برای کسب اطلاع از چگونگی عمل رتین در مواردی که با وسائل موجود ضایعات ته چشمی مشاهده نگردد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.title | الکترودیاگنوستیک در چشم پزشکی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 25 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 201 | |
| dc.citation.epage | 206 | |