نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشهیدی, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:59:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:59:57Z
dc.date.available1399-08-21T22:59:57Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:59:57Z
dc.date.issued1967-04-01en_US
dc.date.issued1346-01-12fa_IR
dc.identifier.citationشهیدی, حسین. (1346). الکترودیاگنوستیک در چشم پزشکی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 25(3), 201-206.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-2447-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490456
dc.description.abstractآزمایشهای الکترودیاگنوستیک با آنکه در راه تکامل خود سیر می کنند در حالات زیر می توانند برای چشم پزشکان دارای ارزش تشخیص باشد:1- در مواردی که آزمایشات سوبژکنیو بعلت همکاری و یا بعلت قلت سن بیمار قابل اعتماد نباشد.2- در مواردی که معاینه و مشاهده ته چشم بعلت عدم کدورت قسمت های قدام و یا میانی چشم مشکل و یا غیر ممکن باشد.3- در تشخیص پیش آگهی اختلالات عروقی ته چشم4- در تشخیص مراحل اولیه و پیش آگهی بیماریهای وراثتی و دژنراتیورتین5- برای پیش گیری عوارض و خطرات ناشی از مسمومیت با داروها 6- برای کسب اطلاع از چگونگی عمل رتین در مواردی که با وسائل موجود ضایعات ته چشمی مشاهده نگردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleالکترودیاگنوستیک در چشم پزشکیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume25
dc.citation.issue3
dc.citation.spage201
dc.citation.epage206


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد