بررسی شیوع اضطراب و عوامل موثر بر آن در دانش آموزان دبیرستانی قاسم آباد، اسلامشهر

Abstract

پیچیدگی زندگی در قرن اخیر باعث شده است که انسان بطور دائم در مقابل ناملایمات از خود سازگاری نشان دهد. همه افراد بشر قادر نیستند در برابر ناملایمات از شیوه های صحیح سازگاری استفاده کنند. اضطراب یکی از شایعترین اختلالاتی است که در مقابل ناسازگاریهای اجتماعی بروز می کند. احتمال بروز این اختلال در سنین نوجوانی، زمانی که نوجوان در پی هویت یابی، تصمیم برای زندگی آینده و انتخاب رشته تحصیلی است افزایش می یابد. در این مطالعه شیوع اضطراب آشکار و پنهان و عوامل موثر بر آن در دانش آموزان دختر و پسر در دبیرستانهای قاسم آباد اسلامشهر که در حاشیه تهران قرار دارد بررسی شد. برای تعیین شیوع اضطراب از آزمون هنجاریابی شده اشپیل برگر (Spiel berger) استفاده شد. این بررسی بر روی 793 دانش آموز در محدوه سنی 14 تا 21 سال صورت گرفت. متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه شامل: سن، جنس، مدرسه محل تحصیل، پایه تحصیلی، رشته تحصیلی، بعد خانوار، بیماری یا ناتوانی، اشتغال دانش آموز، نوع اشتغال والدین، میزان تحصیلات والدین، فقدان پدر یا مادر، مرگ اقوام درجه یک در یکسال گذشته، بیماری یا ناتوانی در خانواده، اعتقادات مذهبی و وضعیت تحصیلی است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که 15 درصد جمعیت مورد مطالعه دارای اضطراب آشکار و 20/1 درصد دارای اضطراب پنهان هستند. بین اضطراب آشکار و تحصیلات پدر (P=0.006)، فوت مادر (P=0.01)، بیماری و ناتوانی فردی (P=0.003)، بیماری در خانواده (P=0.005)، وضعیت تحصیلی (P=0.01) و اشتغال مادر خارج از خانه (P=0.02) ارتباط معنی داری یافت شد. اضطراب پنهان با متغیرهای جنس (P=0.001)، اشتغال فرد (P=0.002)، اعتقادات مذهبی (P=0.01)، میزان تحصیلات پدر (P=0.01) و وجود بیماری در خانواده (P=0.004) ارتباط معنی دار نشان داد.