نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرفیض‌‌اللهی, آزادهfa_IR
dc.contributor.authorفریور, شیرینfa_IR
dc.contributor.authorآخوندی, محمد مهدیfa_IR
dc.contributor.authorمدرسی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorحجت, مهشیدfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:59:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:59:20Z
dc.date.available1399-08-21T22:59:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:59:20Z
dc.date.issued2009-03-01en_US
dc.date.issued1387-12-11fa_IR
dc.identifier.citationمیرفیض‌‌اللهی, آزاده, فریور, شیرین, آخوندی, محمد مهدی, مدرسی, محمد حسین, حجت, مهشید, صادقی, محمدرضا. (1387). بررسی پلی‌مورفیسم ژنی ایزوآنزیم‌های GSTM1 و GSTP1 و فعالیت آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز: مردان نابارور ایرانی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 66(12), 878-887.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-503-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490367
dc.description.abstractزمینه و هدف: ایزوآنزیم GSTM و GSTP آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز در سطح اسپرم انسان وجود دارند که در محافظت علیه استرس اکسیداتیو نقش دارد. هدف این مطالعه بررسی پلی‌مورفیسم ژن GSTP1 و GSTM1 و ارتباط آن با فعالیت آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز و پارامترهای اسپرمی می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه روی 95 مرد مبتلا به الیگوآستنو تراتواسپرمی و 26 مرد نورمواسپرمی انجام گردید. آنالیز مایع منی بر اساس روش استاندارد WHO برای هر دو گروه انجام گرفت.پس از استخراج DNA ژنومی خون با استفاده از روش Salting out، پلی‌مورفیسم ژن GSTM1 با استفاده از Multiplex-PCR و پلی‌مورفیسم ژن GSTP1  به کمک روش PCR-RFLP بررسی گردید. سپس فعالیت آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز در سطح اسپرم اندازه گیری شد. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ نول GSTM1 در گروه مورد و کنترل به ترتیب 1/52% و 8/53% بود. اختلاف فعالیت آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز بین دو ژنوتیپ مثبت و نول GSTM1 در دو گروه معنی‌دار نبود. نتایج پلی‌مورفیسم ژن  GSTP1 نشان داد همه نمونه‌های مورد بررسی دارای ژنوتیپ Ile/Ile در کدون 105 می‌باشند. فراوانی ژنوتیپ هموزیگوت Ala/Ala) 114 (، هتروزیگوت (Ala/Val 114)، هموزیگوت (Val/Val114) ژن GSTP1 در گروه الیگوآستنوتراتواسپرمی به ترتیب 1/81% و 9/17% و 1/1% و در گروه نورمو اسپرمی به ترتیب 5/88% و 5/11% و صفر بود.نتیجه‌گیری: فقدان فعالیت آنزیمی مربوط به ژنوتیپ نول GSTM1 تاثیری بر پارامترهای اسپرمی و میزان فعالیت آنزیمی ندارد که ممکن است به دلیل فعالیت جبرانی سایر ایزوزیم‌های موجود در سطح اسپرم از جمله GSTP1 باشد که خود می‌تواند مربوط به افزایش بیان ژن GSTP1 در مواجهه با استرس اکسیداتیو باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectگلوتاتیون Sfa_IR
dc.subjectترانسفرازfa_IR
dc.subjectپلی‌مورفیسم GSTM1fa_IR
dc.subjectپلی‌مورفیسم GSTP1fa_IR
dc.subjectناباروری مردانfa_IR
dc.titleبررسی پلی‌مورفیسم ژنی ایزوآنزیم‌های GSTM1 و GSTP1 و فعالیت آنزیم گلوتاتیون S-ترانسفراز: مردان نابارور ایرانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume66
dc.citation.issue12
dc.citation.spage878
dc.citation.epage887


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد