| dc.contributor.author | زهتاب, محمد جواد | fa_IR |
| dc.contributor.author | قربانی امجد, غلامرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | سادات, سید میر مصطفی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:59:17Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:59:17Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:59:17Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:59:17Z | |
| dc.date.issued | 2008-11-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1387-08-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | زهتاب, محمد جواد, قربانی امجد, غلامرضا, سادات, سید میر مصطفی. (1387). درمان شکستگی‌های پیچیده پلاتوی تیبیا به‌روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش 15 مورد. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 66(8), 604-610. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-564-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490361 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: اکثر شکستگی‌های خردشده پلاتوی تیبیا از لحاظ نسج نرم در وضعیت مناسبی نمی‌باشند درمان مورد بحث است. روش جااندازی غیرمستقیم و هیبرید به عنوان یک روش درمانی مناسب در حال جایگزینی روش‌های سنتی می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه case-series که از سال 1384-1382 در بیمارستان سینای تهران انجام شد، 15 بیمار مبتلا به شکستگی پیچیده پلاتوی تیبیا که تحت درمان با هیبرید- اکسترنال فیکساتور قرار گرفته و شش ماه پی‌گیری داشتند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات اولیه بیمار و مراحل پی‌گیری در پرسش نامه‌های که شامل نتایج جراحی و عوارض آن بود، ثبت و بررسی شد.
یافته‌ها: 20 بیمار وارد مطالعه اما پنج نفر از مطالعه خارج شدند، تمام بیماران مرد و میانگین سن آنها 6/38 سال (74-18) و متوسط زمان پی‌گیری 6/11 ماه (26-6) بود، شایع‌ترین مکانیسم (40%) تصادف موتور با ماشین و میانگین زمان تروما تا جراحی 7/4 روز (15-1) بود. در نهایت 80% بیماران دارای فلکشن 90> درجه و 60% دارای kneescore >80 و همگی در نهایت جوش خوردند اما درجاتی از درد زانو را داشتند. 100% دارای آسیب نسج نرم زانو بودند اما موردی از نکروز پس از عمل نداشتیم، دو مورد (11%) عفونت عمقی داشتیم که در مقایسه با شدت آسیب‌ها قابل قبول می‌باشد.
نتیجه‌گیری: هر چقدر فاصله تروما تا جراحی، آسیب نسج نرم و دستکاری بافت نرم کمتر و جا اندازی مفصلی و راستای آن آناتومیک‌تر و با ثبات‌تر بود، بیماران نتایج بهتری داشتند. استفاده از این روش می‌تواند منجر به کاهش عوارض خصوصاً عفونت و نکروز نسج نرم، راه‌اندازی سریع‌تر و ایجاد یک زانوی با ثبات مناسب و با عملکرد قابل قبول شود. می‌توان با فیکساسیون محدود داخلی نتایج جراحی را بهتر کرد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | پلاتوی تیبیا | fa_IR |
| dc.subject | هیبرید | fa_IR |
| dc.subject | اکسترنال فیکساتور | fa_IR |
| dc.title | درمان شکستگی‌های پیچیده پلاتوی تیبیا به‌روش جراحی هیبرید اکسترنال فیکساتور: گزارش 15 مورد | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 66 | |
| dc.citation.issue | 8 | |
| dc.citation.spage | 604 | |
| dc.citation.epage | 610 | |
