| dc.contributor.author | فریدون سرگلزائی اول | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمد رضا عرب | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیراحمد سارانی | fa_IR |
| dc.contributor.author | عظیم هدایت پور | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:58:34Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:58:34Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:58:34Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:58:34Z | |
| dc.date.issued | 2006-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1385-05-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | فریدون سرگلزائی اول, محمد رضا عرب, شیراحمد سارانی, عظیم هدایت پور. (1385). استفاده از کاشت اکتاکلسیم فسفات (OCP) جهت ترمیم ضایعات استخوان های دراز در موش صحرائی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 64(6), 67-76. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-937-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490257 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف :این مطالعه به منظور بررسی و مطالعه روند استخوان سازی جدید پس از کاشت اکتاکلسیم فسفات(OCP) در محل ضایعات ایجاد شده بر روی استخوان تی بیا در موش صحرائی طراحی گردیده است.روش بررسی: در این مطالعه از بیست و پنج سر موش صحرائی بالغ از جنس نر و از نژادSprague Dawley استفاده گردید. ضایعه ای به قطر سه میلیمتر بر روی انتهای فوقانی استخوان تیبیا و در استخوان هر دو سمت ایجاد گردید. در محل ضایعه ایجاد شده، در استخوان تیبیای سمت راست مقدار شش میلی گرم اکتاکلسیم فسفات تزریق گردید. ضایعه ایجاد شده در سمت چپ به عنوان کنترل استفاده شد. به منظور مطالعه روند استخوان سازی، نمونه برداری در طی روزهای هفتم، دهم، چهاردهم، بیست و یکم و بیست و هشتم پس از کاشت انجام گردید. یافته‌ها: در گروه آزمایشی، در روز هفتم پس از کاشت روند ترمیم با ظهور جزایر غضروفی در نزدیکی حاشیه ضایعه و در بین قطعات OCP آغاز شد. این روند در روز دهم و چهاردهم ادامه پیدا کرد. در روز پایانی دوره مطالعه، ضمن افزایش بیشتر استخوان جدید ساخته شده و اتصال آن به استخوان میزبان، ضایعه ایجاد شده تقریباً بطور کامل بوسیله استخوان جدید ساخته شده پر شد. در این روز قسمت عمده ماده کاشت شده جذب و بوسیله استخوان جدید جایگزین شد. در گروه کنترل در روزهای قبل از چهاردهم، محل ضایعه بوسیله بافت همبند نسبتا متراکم اشغال شد. در این گروه استخوان سازی جدید در روز پایانی دوره مطالعه بصورت محدود و عمدتاً در حاشیه ضایعه مشاهده گردید.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که OCP در صورت کاشت در محل ضایعات استخوانی ایجاد شده در استخوان های دراز، دارای قدرت القاء استخوان سازی و ترمیم محل ضایعه بوده و در نهایت جذب می گردد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | اکتاکلسیم فسفات (OCP) | fa_IR |
| dc.subject | استخوان‌سازی جدید | fa_IR |
| dc.subject | استخوان تیبیا | fa_IR |
| dc.subject | موش صحرائی | fa_IR |
| dc.title | استفاده از کاشت اکتاکلسیم فسفات (OCP) جهت ترمیم ضایعات استخوان های دراز در موش صحرائی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 64 | |
| dc.citation.issue | 6 | |
| dc.citation.spage | 67 | |
| dc.citation.epage | 76 | |
