| dc.contributor.author | خدابنده, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | شمشیری, احمدرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | فربودمنش, حسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:58:14Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:58:14Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:58:14Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:58:14Z | |
| dc.date.issued | 2005-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1383-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | خدابنده, علی, شمشیری, احمدرضا, فربودمنش, حسین. (1383). تظاهرات کلینیکی و پارانئوپلاستیک تایموما بیمارستان شریعتی ، 50-1379. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 63(10), 814-820. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-1069-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490213 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: بیماری ناشایع تایموما با تظاهرات بالینی و پارانئوپلاستیک خود از لحاظ آماری جنبه های قابل ملاحظه ای دارد و ارتباط بین وجود تایموما و بیماریهای از قبیل میاستنی گراویس، هیپوگاماگلوبولینمیا و آپلازی گلبولهای قرمز اثبات شده است. از طرفی وجود تایموما بر سیر بیماریهای ناشی از آن و یا همراه آن تاثیر داشته و در انتخاب درمان و تاثیر درمان مؤثر است. مواد و روشها: این مطالعه از نوع Case series می باشد. از حدود 120000 پرونده در بخش پاتولوژی بیمارستان شریعتی 43 مورد تایموما از سال 1379-1350 جمع آوری و اطلاعات آنها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی 43 بیمار 7/37 سال بود در حالیکه منابع پزشکی شیوع بیماری را در دهه های 6 و 5 ذکر می کنند. 8/62 درصد از بیماران مرد و 2/37 درصد زن بودند. عمده نواحی درگیری عبارت بودند از پلور چپ (8/55%)، پریکاردیوم (9/34%) و ریه چپ (14%)، شایعترین نشانه های بالینی عبارتند از دیسفاژی (5/60%)، ریسپنه (1/58%)، دوبینی (2/51%) و سرفه (8/48%). بیشترین تظاهر پارانئوپلاستیک بیماران، میاستنی گراویس 8/62 درصد (27 نفر) بود. 2 نفر از بیماران مبتلا به هایپرتیروئیدی بودند. همچنین 2 نفر از بیماران با توجه به مندرجات پرونده شان آنمی غیر قابل توجه داشتند. 3/23 درصد (10 نفر) از بیماران هیچ گونه تظاهر پارانئوپلاستیک نداشتند. نتیجه گیری و توصیه ها: در بررسی تمام بیماران اتوایمیون احتمال وجود تایموما بایستی مد نظر قرار گیرد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | تایموما | fa_IR |
| dc.subject | میاستنی گراویس | fa_IR |
| dc.subject | هیپوگاماگلوبولیتمیا | fa_IR |
| dc.subject | آپلاز ی گلبولهای قرمز | fa_IR |
| dc.title | تظاهرات کلینیکی و پارانئوپلاستیک تایموما بیمارستان شریعتی ، 50-1379 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 63 | |
| dc.citation.issue | 10 | |
| dc.citation.spage | 814 | |
| dc.citation.epage | 820 | |
