نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبهتاش, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorعامری, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorمبینی, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorامیدی کاشانی, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorطباطبایی, سید محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:58:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:58:02Z
dc.date.available1399-08-21T22:58:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:58:02Z
dc.date.issued2009-02-01en_US
dc.date.issued1387-11-13fa_IR
dc.identifier.citationبهتاش, حمید, عامری, ابراهیم, مبینی, بهرام, امیدی کاشانی, فرزاد, طباطبایی, سید محمود. (1387). نتایج درمان جراحی در اسپوندیلولیستزی دژنراتیو به‌روش رفع فشار، جوش دادن خلفی جانبی و وسیله‌گذاری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 66(11), 809-813.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-517-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490186
dc.description.abstract800x600 Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal" mso-tstyle-rowband-size:0 mso-tstyle-colband-size:0 mso-style-noshow:yes mso-style-priority:99 mso-style-parent:"" mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt mso-para-margin:0in mso-para-margin-bottom:.0001pt mso-pagination:widow-orphan font-size:10.0pt font-family:"Times New Roman","serif"} زمینه و هدف: درمان اسپوندیلولیستزی دژنراتیو بسیار مورد بحث است. در حال حاضر، برای بیمارانی که به درمان طبی پاسخ مناسب نمی‌دهند روش‌های جراحی متعددی وجود دارد. هدف از انجام این بررسی، ارزیابی نتایج درمان مبتلایان به اسپوندیلولیستزی دژنراتیو به روش جراحی رفع فشار، وسیله‌گذاری و جوش‌دهی خلفی جانبی می‌باشد. روش بررسی: این بررسی به‌صورت مطالعه قبل و بعد روی 23 بیمار مبتلا به اسپوندیلولیستزی دژنراتیو که برای اولین بار تحت جراحی قرار می‌گرفتند انجام شد. همه این بیماران تحت جراحی رفع فشار، وسیله‌گذاری و جوش‌دهی خلفی جانبی قرار گرفته و به‌طور متوسط به‌مدت 29 ماه (13 تا 73 ماه) پی‌گیری شدند. برای بررسی نتایج بالینی از شاخص ناتوانی اوسستری، ظرفیت عملکردی هندرسون، میزان پایداری علایم پا، کمر یا لنگش استفاده شده است. یافته‌ها: متوسط شاخص ناتوانی اوسستری که قبل از عمل 2/72% (50 تا 88%) بود، در آخرین مراجعه بیماران به 4/14% (صفر تا 54%) رسید. نتایج ظرفیت عملکردی هندرسون در آخرین مراجعه بیماران، شامل 14 مورد (9/60%) عالی، هفت مورد (4/30%) خوب و در دو مورد (7/8%) متوسط بوده است. میزان کاهش شاخص ناتوانی اوسستری بعد از عمل نسبت به قبل از عمل و نیز ظرفیت عملکردی هندرسون، ارتباط قابل‌توجهی با میزان سابقه درد پا و لنگش در بیماران داشته است (05/0p<). همچنین، نتایج بالینی پس از جراحی تحت‌تأثیر مشخصات رادیولوژیک اسپوندیلولیستزی قبل‌از عمل نبوده است. نتیجه‌گیری: جراحی رفع فشار، وسیله‌گذاری و جوش‌دهی خلفی جانبی، روشی مؤثر و کم خطر در درمان بیماران با اسپوندیلولیستزی دژنراتیو ستون فقرات کمری است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectاسپوندیلولیستزی دژنراتیوfa_IR
dc.subjectتنگی ستون فقراتfa_IR
dc.subjectجوش‌دهی ستون فقراتfa_IR
dc.subjectوسیله‌گذاریfa_IR
dc.titleنتایج درمان جراحی در اسپوندیلولیستزی دژنراتیو به‌روش رفع فشار، جوش دادن خلفی جانبی و وسیله‌گذاریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume66
dc.citation.issue11
dc.citation.spage809
dc.citation.epage813


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد