نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصناعت, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorتوانگر, سیدمحمدfa_IR
dc.contributor.authorشریف تبریزی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorعلی مقدم, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorقوام زاده, اردشیرfa_IR
dc.contributor.authorجهانی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:57:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:57:51Z
dc.date.available1399-08-21T22:57:51Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:57:51Z
dc.date.issued2004-07-01en_US
dc.date.issued1383-04-11fa_IR
dc.identifier.citationصناعت, زهره, توانگر, سیدمحمد, شریف تبریزی, احمد, علی مقدم, کامران, قوام زاده, اردشیر, جهانی, محمد. (1383). بررسی میزان آنژیوژنزیس در مغز استخوان بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی قبل و بعد از درمان، بیمارستان شریعتی، 82-1381. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 62(4), 340-344.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1110-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490160
dc.description.abstractمقدمه: بوجود آمدن عروق خونی جدید یکی از علل مهم در رشد سلول های بدخیم می باشد. عوامل موثر در تولید عروق خونی جدید از سلول های بدخیم و ماکروفاژها و ماست سل ها و سلول های لنفوسیت آزاد می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی عروق خونی جدید در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی که تحت درمان قرار گرفته اند می باشد. مواد و روش ها: بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی قبل و در طول درمان و در انتهای درمان تحت بیوپسی مغز استخوان قرار می گیرند و سپس با رنگ آمیزی اختصاصی فاکتور VIII میزان تغییر در عروق خونی مغز استخوان بررسی می شود. بعد از جمع آوری آنالیز تصویری میانگین چگالی عروق نمونه ها قبل از درمان و بعد از درمان مقایسه گردیدند. یافته ها: میانگین (MVD: Microvascular density) قبل از درمان در بیماران APL 3.58±6.81% بود. این میانگین بعد از خاتمه درمان به 3.06±3.48% می رسید (P<0.0001). در بیماران غیر APL میانگین MVD قبل از درمان 3.38 و میانگین MVD بعد از درمان 3.6 بود که تفاوت معنی داری بین این دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری و توصیه ها: بنظر می رسد میزان آنژیوژنز در بیماران ALP در شروع درمان بالاتر از حد طبیعی است این میزان با درمان آرسنیک کاهش می یابد داروهای متداول شیمی درمانی قادر به کاهش آنژیوژنز در بیماران غیر APL نبوده اند اثر ضد رگزایی داروهای شیمی درمانی در بیماران لوکمی در صورتی قابل توجه خواهد بود که تاثیر بر روی زنده بودن سلول های آندوتلیوم وجود داشته باشد در صورتیکه صرفا دارو از طریق کاهش تعداد بلاست عمل کند، ممکن است کاهش رگزایی در مغز استخوان مشاهده نگردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleبررسی میزان آنژیوژنزیس در مغز استخوان بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی قبل و بعد از درمان، بیمارستان شریعتی، 82-1381fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume62
dc.citation.issue4
dc.citation.spage340
dc.citation.epage344


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد