نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفکور, یوسفfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی, نفیسهfa_IR
dc.contributor.authorخسروان مهر, نجمهfa_IR
dc.contributor.authorسوری, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorبلیغی, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorدانش پژوه, مریمfa_IR
dc.contributor.authorمرتضوی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorمختاری, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:57:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:57:01Z
dc.date.available1399-08-21T22:57:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:57:01Z
dc.date.issued2016-09-01en_US
dc.date.issued1395-06-11fa_IR
dc.identifier.citationفکور, یوسف, اسماعیلی, نفیسه, خسروان مهر, نجمه, سوری, طاهره, بلیغی, کامران, دانش پژوه, مریم, مرتضوی, حسین, مختاری, لیلا. (1395). بررسی اختلالات روانپزشکی همراه در بیماری پمفیگوس وولگاریس. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 74(6), 408-414.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-7657-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490034
dc.description.abstractزمینه و هدف: رابطه بین پوست، سیستم عصبی و روان پیچیده است. پمفیگوس یک بیماری اتوایمن مزمن و دردناک است که وقوع سالیانه آن در حدود 5/0-1 در هر 100000 نفر است. با توجه به نقش انکارناپذیر وضعیت روانی افراد بر بیماری‌های خودایمنی نظیر پمفیگوس، پژوهش حاضر با هدف بررسی اختلالات روانپزشکی بیماران مبتلا به پمفیگوس انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه این پژوهش شامل بیماران مبتلا به پمفیگوس مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی تهران در سال 1392 است. از این میان 200 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از کنار گذاشتن پرسشنامه‌های ناقص تعداد نمونه 198 نفر حاصل شد. آن‌ها پس از تکمیل فرم رضایتنامه، به وسیله پرسشنامه دموگرافیک و Symptom Checklist-90 (SCL-90) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: میزان شیوع اختلالات روانپزشکی همراه در این نمونه 62/62% است که از این میان، 78/28% مبتلایان مرد (57 نفر)، 84/33% (67 نفر) مبتلایان زن بودند. در هر دو گروه زنان و مردان علایم پارانویا (45% در زنان و 60% در مردان) بیشترین شیوع و فوبیا (2/%8 در زنان و 24% در مردان) کمترین شیوع را در بین بیماران داشتند. 45/81% آزمودنی‌های مبتلا به اختلالات روانپزشکی، متأهل و 55/18% مجرد بودند. نتیجه‌گیری:  یافته‌های این پژوهش نشان داد، همایندی بیماری‌های روانپزشکی در بین بیماران پوستی در مقایسه با جمعیت عادی بسیار بالاتر است و سن بالا، تحصیلات کمتر و تاهل با پیش‌آگهی بدتر در وضعیت روانشناختی بیماران رابطه دارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectپمفیگوس وولگاریسfa_IR
dc.subjectهمایندی روانپزشکیfa_IR
dc.subjectبیماری اتوایمنfa_IR
dc.titleبررسی اختلالات روانپزشکی همراه در بیماری پمفیگوس وولگاریسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، مرکز تحقیقات بیماری‌های خودایمنی تاولیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، بیمارستان امام حسین (ع)، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه عفونی، مرکز تحقیقات بیماریهای خودایمنی تاولی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، مرکز تحقیقات بیماری‌های خودایمنی تاولی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، مرکز تحقیقات بیماری‌های خودایمنی تاولی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، مرکز تحقیقات بیماری‌های خودایمنی تاولی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهرانfa_IR
dc.citation.volume74
dc.citation.issue6
dc.citation.spage408
dc.citation.epage414


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد