نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخانلرخانی, نداfa_IR
dc.contributor.authorاطلسی, محمدعلیfa_IR
dc.contributor.authorراگردی کاشانی, ایرجfa_IR
dc.contributor.authorنادریان, همایونfa_IR
dc.contributor.authorطاهریان, علی‌اکبرfa_IR
dc.contributor.authorنیکزاد, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:56:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:56:49Z
dc.date.available1399-08-21T22:56:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:56:49Z
dc.date.issued2011-05-01en_US
dc.date.issued1390-02-11fa_IR
dc.identifier.citationخانلرخانی, ندا, اطلسی, محمدعلی, راگردی کاشانی, ایرج, نادریان, همایون, طاهریان, علی‌اکبر, نیکزاد, حسین. (1390). بررسی تاثیر پروژسترون در بیان ژن‌های P0, S100, Krox20 در سلول‌های بنیادی برگرفته از بافت چربی در شرایط آزمایشگاهی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 69(2), 67-74.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-259-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/490013
dc.description.abstractزمینه و هدف: سلول‌های بنیادی برگرفته از بافت چربی قابلیت تزاید زیادی داشته و به رده‌های مختلف سلولی همچون آدیپوسیت، استئوبلاست، کندروسیت و میوسیت تمایز داده شده‌اند. با توجه به نقش پروژسترون در میلین‌سازی سیستم اعصاب محیطی، ما در این مطالعه بر آن شدیم تا تاثیر آن را بر روی بیان ژن‌های P0, S100, Krox20 در سلول‌های بنیادی برگرفته از بافت چربی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دهیم. روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی مزانشیمی گرفته شده از بافت چربی ناحیه اینگوینال موش صحرایی بالغ، جهت تایید با فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفتند. سپس سلول‌های بنیادی مزانشیمی ابتدا تحت تاثیر بتا مرکاپتواتانول و سپس رتینوییک اسید قرار گرفتند و در ادامه سلول‌های حاصله در چهار گروه مختلف شامل دو گروه کنترل مثبت و منفی حاوی فاکتورهای رشد بدون پروژسترون و دو گروه آزمایش حاوی فاکتورهای رشد و پروژسترون تقسیم شدند. بیان مارکرهای سلول شوان شامل S100, P0, Krox20 در با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز معکوس نیمه کمی semi-quantitative PCR بررسی گردیدند. یافته‌ها: سلول‌های بنیادی مزانشیمی برگرفته از بافت چربی آنتی‌ژن‌های سطحی CD90 ،CD73 و CD31 را بیان نمودند. در گروه‌های چهارگانه، ژن‌های S100, P0, Krox20 در گروه‌های حاوی پروژسترون بیان شدند. نسبت بیان ژن‌های S100 و Krox-20 در گروه‌های حاوی پروژسترون نسبت به گروه کنترل مثبت بدون پروژسترون کمتر بود (0001/0P<). نتیجه‌گیری: پروژسترون به عنوان یک عامل القایی می‌تواند سبب بیان ژن‌های S100, P0, Krox20 در سلول‌های بنیادی چربی شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectسلول بنیادیfa_IR
dc.subjectپروژسترونfa_IR
dc.subjectسلول شوانfa_IR
dc.subjectبافت چربیfa_IR
dc.subjectبیان ژنfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر پروژسترون در بیان ژن‌های P0, S100, Krox20 در سلول‌های بنیادی برگرفته از بافت چربی در شرایط آزمایشگاهیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume69
dc.citation.issue2
dc.citation.spage67
dc.citation.epage74


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد