نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمود اکبریانfa_IR
dc.contributor.authorفریدون دواچیfa_IR
dc.contributor.authorاحمد سلیم زادهfa_IR
dc.contributor.authorفرهاد شهرامfa_IR
dc.contributor.authorفرهاد قریب دوستfa_IR
dc.contributor.authorعبدالهادی تاجیfa_IR
dc.contributor.authorمحمد پژوهیfa_IR
dc.contributor.authorاحمدرضا جمشیدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:56:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:56:35Z
dc.date.available1399-08-21T22:56:35Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:56:35Z
dc.date.issued2002-07-01en_US
dc.date.issued1381-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمحمود اکبریان, فریدون دواچی, احمد سلیم زاده, فرهاد شهرام, فرهاد قریب دوست, عبدالهادی تاجی, محمد پژوهی, احمدرضا جمشیدی. (1381). بررسی تراکم (دانسیتی) استخوان در گروه منتخبی از جامعه سالم ایرانی بیمارستان شریعتی، 1375. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 60(4), 325-333.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1246-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489980
dc.description.abstractمقدمه: استئوپوروز یکی از جدی ترین مشکلاتی است که سلامتی افراد جوامع مختلف در جهان، خصوصا زنان یائسه و افراد پیر را تهدید می کند. با توجه به زمینه های متفاوت ژنتیک، نژاد و جغرافیا، دانسیتی استخوانی می تواند در جوامع گوناگون مختلف باشد. در ایران نیز دانسیتی استخوان می تواند با دانسیتی استخوان در سایر نقاط دنیا متفاوت باشد و ضرورت دارد دانسیتی استخوان در ایران مشخص گردد. مواد و روشها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 280 نفر از پرسنل سالم بیمارستان دکتر شریعتی تهران و بستگان آنها که بصورت تصادفی انتخاب و تراکم استخوان با تکنیک DEXA) Dual Energy X-Ray Absorptiometry) در دو محل که شامل ستون فقرات کمری و گردن استخوان ران اندازه گیری شد و اطلاعات بدست آمده توسط Polynomial approximation (درجه سوم) مورد تجزیه قرار گرفت. یافته ها: در زنان، دانسیتی استخوان در ستون فقرات کمری (L1-L4)، بیشترین مقدار آن در دهه چهارم (0/992 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/799 گرم بر سانتی متر مربع) بود. دانسیتی گردن استخوان ران، بیشترین مقدار در دهه چهارم (0/826 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/601 گرم بر سانتی متر مربع) بود. در مردان، دانسیتی فقرات کمری (L1-L4)، بیشترین مقدار در دهه سوم (0/980 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن (0/749 گرم برسانتی متر مربع) در دهه دوم بود. در مورد دانسیتی گردن استخوان ران، بیشترین آن در دهه چهارم (0/896 گرم بر سانتی متر مربع) و کمترین آن در دهه هفتم (0/758 گرم بر سانتی متر مربع) بود. نتیجه گیری و توصیه ها: بطور خلاصه، تراکم نسج استخوان در نمونه مورد بررسی، هم در ستون فقرات و هم در استخوان فمور و در هر دو جنس نسبت به استاندارهای مورد نظر Hologic پایین تر بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleبررسی تراکم (دانسیتی) استخوان در گروه منتخبی از جامعه سالم ایرانی بیمارستان شریعتی، 1375fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume60
dc.citation.issue4
dc.citation.spage325
dc.citation.epage333


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد