| dc.contributor.author | زهرا پورپاک | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمود آل بویه | fa_IR |
| dc.contributor.author | ابوالحسن احمدیانی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:56:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:56:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:56:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:56:32Z | |
| dc.date.issued | 2002-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1381-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | زهرا پورپاک, محمود آل بویه, ابوالحسن احمدیانی. (1381). بررسی اثر ضد التهابی مرفین در تجویز سیستمیک بر التهاب ناشی از تزریق کف پایی کاراژینان در موش سوری نر. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 60(4), 262-276. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-1237-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489971 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: مصرف سیستمیک اوپیوئیدها جهت تسکین درد از دیرباز شناخته شده ولی تجویز موضعی اوپیوئیدها جهت تسکین درد جهت کاهش عوارض آن از یک دهه قبل آغاز گردیده است. مرفین علاوه بر اثرات ضد دردی برخی اثرات ضد التهابی را نیز از خود نشان داده ولی مکانیسم اثرات مرفین بر تنظیم سیستم ایمنی هنوز بطور کامل شناخته نشده است. مواد و روشها: در مطالعه حاضر که در طی سال 1379 در گروه فارماکولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته، به بررسی اثر ضد التهابی مرفین در تجویز سیستمیک و اثر آن بر سطح سرمی اینترلوکین-1 (IL-1) در مدل التهابی ناشی از تجویز کف پایی کاراژینان پرداختیم. یافته ها: تزریق کف پایی کاراژینان (0/05 میلی لیتر از محلول 3 درصد W/V) موجب ایجاد التهاب در پای تحت تزریق گردید. التهاب نیم ساعت پس از تزریق آغاز و در ساعت های سوم و چهارم به حداکثر خود رسید. پیش درمانی با مرفین در دوز 1 mg/kg وزن بدن موجب افزایش التهاب ناشی از کاراژینان گردید ولی تجویز داخل صفاقی مرفین در دوز 7 mg/kg وزن بدن موجب کاهش التهاب ناشی از کاراژینان از ساعت دوم تا ششم آزمایش شد. تجویز داخل صفاقی نالوکسان در دوزهای 2 mg/kg و 45 دقیقه قبل از تزریق کاراژینان و 10 mg/kg در دقیقه 165 پس از تجویز کاراژینان موجب مهار اثر ضدالتهابی مرفین گردید. همچنین تزریق داخل صفاقی نالوکسان در دوز 10 mg/kg و 2 موجب افزایش التهاب ناشی از کاراژینان در یکساعت ابتدای آزمایش گردید در حالیکه تزریق کف پایی نالوکسان در دوز 2 mg/kg اثری بر التهاب ناشی از کاراژینان نداشت که این مسئله نشان دهنده اثر پپتیدهای درونزا EOP) Endogenous opioid peptid) در تنظیم التهاب ناشی از کاراژینان می باشد. اندازه گیری سطح سرمی IL-1 در گروههای مختلف نشانگر افزایش معنی دار IL-1? در گروه تحت درمان با مرفین به همراه کاراژینان بود و پیش درمانی با نالوکسان در این گروه موجب کاهش سطح سرمی IL-1 گردید. همچنین تزریق داخل صفاقی آنتی IL-1? در دوز 7 gµ/mice موجب افزایش التهاب ناشی از کاراژینان در گروه تحت درمان با مرفین در3 ساعت آخر آزمایش گردید در حالی که تجویز داخل صفاقی آنتی IL-1? در دوزهای 28 gµ/mice و 14 موجب خنثی شدن اثر ضدالتهابی مرفین گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این مطالعه نشان می دهد که IL-1 واسطه اثرات ضدالتهابی مرفین بوده و نشان می دهد که افزایش IL-1 در کاهش التهاب نقش دارد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.title | بررسی اثر ضد التهابی مرفین در تجویز سیستمیک بر التهاب ناشی از تزریق کف پایی کاراژینان در موش سوری نر | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 60 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 262 | |
| dc.citation.epage | 276 | |
