نمایش مختصر رکورد

بررسی 228 مورد فلج محیطی عصب هفتم در تهران

dc.contributor.authorسلطان زاده, اکبرfa_IR
dc.contributor.authorمجیدفر, فرزانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:56:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:56:02Z
dc.date.available1399-08-21T22:56:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:56:02Z
dc.date.issued1993-05-01en_US
dc.date.issued1372-02-11fa_IR
dc.identifier.citationسلطان زاده, اکبر, مجیدفر, فرزان. (1372). بررسی 228 مورد فلج محیطی عصب هفتم در تهران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 51(2), 26-34.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1734-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489902
dc.description.abstractبلز پالسی (Bell's palsy) یک نوع فلج محیطی عصب هفتم است که معمولا بصورت یکطرفه و ناگهانی شروع می شود که در این مقاله 228 مورد آن بررسی گردیده است. حدود 60% بیماران پیش از بروز فلج از درد منطقه پشتی گوش شکایت داشته اند. شایعترین دوره سنی ابتلا به این عارضه 40-30 سالگی بوده و 55% بیماران مذکر و 45% مؤنث بوده اند. در این بررسی ارتباط قابل ملاحظه ای بین بلز پالسی، پرفشاری خون و دیابت بدست آمد، بطوریکه در 11/3% بیماران فشار خون بالا و در 11/17% مرض قند وجود داشت. عود (recurrence) بیماری در 9% بیماران دیده شد و در افراد دیابتی عود فلج بیش از دیگران بود. در موارد متوسط و شدید، درمان با دگزامتازون (Dexamethasone) نتایج خوبی در پی داشته است. شایعترین یادگار پس از درمان و فیزیوتراپی، عدم تقارن صورت بویژه هنگام خندیدن بود که در 15% کل بیماران ملاحظه گردید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleبررسی 228 مورد فلج محیطی عصب هفتم در تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume51
dc.citation.issue2
dc.citation.spage26
dc.citation.epage34


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد