نمایش مختصر رکورد

پنوموتوراکس خودبخودی

dc.contributor.authorداوری, رضاfa_IR
dc.contributor.authorرحیم, محمدباقرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:55:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:55:56Z
dc.date.available1399-08-21T22:55:56Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:55:56Z
dc.date.issued1996-04-01en_US
dc.date.issued1375-01-13fa_IR
dc.identifier.citationداوری, رضا, رحیم, محمدباقر. (1375). پنوموتوراکس خودبخودی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 54(2), 23-28.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1676-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489889
dc.description.abstractدر این مقاله ضمن معرفی یک بیمار با پنوموتوراکس خودبخود دوطرفه، اتیولوژی، مکانیزم و نحوه درمان پنوموتوراکس خودبخود با توجه به مقالات 28 سال گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. پنوموتوراکس خودبخودی بدون دخالت تروما و در اثر پاره شدن حاد پارانشیم ریه ایجاد می شود. علت بیماری در اوایل قرن بیستم بیشتر به علت سل ریوی بود. بعدها اهمیت bleb در ایجاد آن شرح داده شد. در حال حاضر اهمیت بیماریهای نسج بینابینی ریه و ایدز را در ایجاد آن نباید از نظر دور داشت. روشهای درمانی این بیماران شامل: تحت نظر گرفتن بیمار، توراکوسنتر، گذاشتن لوله تراکمی توراکس، پلورودز دارویی، پلورسکوپی و درمانهای جراحی بولکتومی یا Wedge رزکسیون همراه با پلورکتومی و بیشتر خراش دادن پلور (Pleural abrasion) می باشد. نتایج این روشهای درمانی کلاسیک بیشتر در بیماران با اتیولوژی bleb بررسی شده است و در مورد اثرات مفید این روشها در درمان پنوموتوراکس خودبخود با علل دیگر، اطلاعات کافی وجود ندارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleپنوموتوراکس خودبخودیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume54
dc.citation.issue2
dc.citation.spage23
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد