نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفخر یاسری, هاشمfa_IR
dc.contributor.authorحمصی, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorرمیم, طیبfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:55:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:55:08Z
dc.date.available1399-08-21T22:55:08Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:55:08Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationفخر یاسری, هاشم, حمصی, غلامرضا, رمیم, طیب. (1395). مانومتری با قدرت تفکیک بالا در افتراق اختلالات حرکتی مری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 74(1), 42-49.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-7350-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489786
dc.description.abstractزمینه و هدف: مانومتری مری با قدرت تفکیک بالا جدیدترین روش تشخیصی بررسی اختلالات حرکتی مری است که می‌تواند مبتلایان به بیماری آشالازی را از اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری تفکیک نماید. این مطالعه با هدف بررسی علایم بالینی مبتلایان به اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری و مقایسه آن با بیماران آشالازی انجام گردید. روش بررسی: مطالعه به‌صورت مقطعی و آینده‌نگر در 963 بیمار که با علایم گوارشی فوقانی (دیسفاژی، درد سینه غیرقلبی، برگشت غذا، سوزش پشت جناغ سینه، خشونت صدا، آسم و استفراغ) و کاهش وزن از فروردین 1391 تا فروردین 1394 به بخش مانومتری مرکز تحقیقات گوارش فیروزگر، مراجعه کرده بودند انجام گردید. برای همه بیماران، مانومتر مری با روش‌های استاندارد جهانی، انجام شد. سپس تراسه‌های مانومتری در بیمارانی که Integrated relaxation pressure 4 (IRP4) مساوی یا کمتر از mmHg 15 داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته‌ها: پژوهش کنونی نشان داد که اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری (%58) شایع‌تر از بیماری آشالازی (2/%18) است. سوزش پشت جناغ سینه (5/%68)، برگشت غذا (4/%65) و درد سینه (6/%60) شایع‌ترین علامت این بیماران بود. هر چند استفراغ (7/%91) و کاهش وزن (%63) شایع‌ترین علامت‌های بیماران مراجعه‌کننده بود ولی در مبتلایان به اختلالات حرکتی غیر آشالازی مری ارزش تشخیصی ندارند. اختلال عمل حرکتی بینابینی مری (2/%67) شایع‌ترین و فقدان پریستالتیسم مری (%7) و مری پرقدرت (3/%3) نادرترین یافته‌ها در اختلالات حرکتی غیرآشالازی مری بودند. نتیجه‌گیری: هر چند آشالازی از اختلات حرکتی درمان‌پذیر مری محسوب می‌شود ولی اختلالات حرکتی غیر‌آشالازی مری شایع‌تر است. همچنین علایم بالینی همیشه نمی‌تواند انواع مختلف اختلالات حرکتی غیر‌آشالازی مری را از همدیگر افتراق دهد، بنابراین مانومتری مری در تشخیص و تعیین نوع درمان این اختلالات، به‌خصوص در بیمارانی که رفلاکس گاستروازوفاژیال دارند، ضروری است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectمطالعات مقطعیfa_IR
dc.subjectآشالازی مریfa_IR
dc.subjectمانومتریfa_IR
dc.subjectاسپاسم مریfa_IR
dc.titleمانومتری با قدرت تفکیک بالا در افتراق اختلالات حرکتی مریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.department، تهرانمرکز تحقیقات گوارش و کبد فیروزگر، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات گوارش و کبد فیروزگر، دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات تروما و جراحی سینا، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume74
dc.citation.issue1
dc.citation.spage42
dc.citation.epage49


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد