انواژیناسیون در بالغین

Abstract

از آنچه که بحث شد چنین نتیجه گرفته می شود:1- انواژیناسیون در نزد اطفال و بالغین کاملاً با یکدیگر متفاوتست و میتوان گفت که علائم در اطفال کمتر از چهار سال کاملاً مشخص و اختصاصی است و در اطفال بزرگتر و بالغین علائم بسیار مبهم می باشد.2- انواژیناسیون در اطفال در اکثریت قریب باتفاق اولیه ولی در بالغین اغلب ثانویه می باشد بطوریکه هر چه سن بالاتر می رود احتمال پیدا کردن علت انواژیناسیون افزایش می یابد.3- یکی از خصایص مهم انواژیناسیون بالغین مزمن و متناوب بودن آنست که ممکن است ماهها یا حتی سالها وجود داشته باشد.4- تشخیص بر اساس توجه و امتحانات رادیولوژیک می باشد.5- درمان با در نظر گرفتن ثانویه بودن عارضه باید همیشه با آماده کردن روده ها همراه باشد.