نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآزادی بخش, نسیمfa_IR
dc.contributor.authorشاکر حسینی, راهبهfa_IR
dc.contributor.authorاتابک, شهنازfa_IR
dc.contributor.authorناطقیان, نویدfa_IR
dc.contributor.authorگلستان, بنفشهfa_IR
dc.contributor.authorهوشیارراد, آناهیتاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:54:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:54:17Z
dc.date.available1399-08-21T22:54:17Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:54:17Z
dc.date.issued2007-11-01en_US
dc.date.issued1386-08-10fa_IR
dc.identifier.citationآزادی بخش, نسیم, شاکر حسینی, راهبه, اتابک, شهناز, ناطقیان, نوید, گلستان, بنفشه, هوشیارراد, آناهیتا. (1386). اثر مکمل یاری با اسیدفولیک و ویتامین 12B بر هوموسیستئین بیماران همودیالیزی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 65(8), 49-56.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-743-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489666
dc.description.abstractمیزان شیوع هیپرهوموسیستئینمی در بیماران همودیالیزی بالاتر از کل جمعیت است. هدف از این مطالعه بررسی اثر مکمل یاری با دوز بالای اسیدفولیک، با و بدون ویتامین 12B بر وضعیت هوموسیستئین در بیماران همودیالیزی در بیمارستان امام حسین (ع) تهران است. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 36 بیمار همودیالیزی که حداقل از سه ماه قبل مکمل اسید فولیک با دوز mg/d 5 دریافت می‌کردند انتخاب شدند. این بیماران به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شده و به مدت دو ماه، در گروه اول، mg/d 5 اسید فولیک همراه با دارونمای ویتامین 12B، در گروه دوم، همین مقدار اسید فولیک را همراه با mg/d 1 ویتامین 12B خوراکی، در گروه سوم، mg/d 15 اسید فولیک همراه با دارونمای ویتامین 12B و در گروه چهارم، همین مقدار اسید فولیک را همراه با mg/d 1 ویتامین 12B خوراکی دریافت کردند. سطح هوموسیستئین تام پلاسما و اسید فولیک و ویتامین 12B سرم در آغاز و پایان مطالعه اندازه‌گیری شد. میزان دریافت‌های غذایی بیماران نیز در طول مطالعه، ارزیابی شد. یافته‌ها: از بیماران همودیالیزی مورد مطالعه که تحت مکمل یاری مداوم با اسید فولیک بوده‌اند، قبل از شروع مداخله، 8/27% در محدوده طبیعی tHcy و 2/72% در محدوده هیپرهوموسیستئینمی قرار داشتند. پس از پایان مداخله، سطح tHcy پلاسما در گروه اول، 35/1% افزایش و در گروه دوم، سوم و چهارم به ترتیب 99/6، 54/14 و 09/30 درصد کاهش یافت. تغییرات سطح tHcy پلاسما و ویتامین 12B سرم، فقط در گروه چهارم معنی‌دار بود و تغییرات سطح اسیدفولیک سرم، در هیچ یک از گروه‌ها معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: بهترین استراتژی درمانی برای مواجهه با هیپرهوموسیستئینمی در بیماران همودیالیزی، مکمل یاری با دوز mg/d 15 اسیدفولیک همراه با دوز mg/d 1 ویتامین 12B خوراکی است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectهمودیالیزfa_IR
dc.subjectهوموسیستئینfa_IR
dc.subjectاسید فولیکfa_IR
dc.subjectویتامین 12Bfa_IR
dc.titleاثر مکمل یاری با اسیدفولیک و ویتامین 12B بر هوموسیستئین بیماران همودیالیزیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه تغذیه انسانی، دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تغذیه انسانی، دانشکده تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه نفرولوژی و دیالیز بیمارستان مدرس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تولید، داروسازی حکیمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تحقیقات تغذیه، انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume65
dc.citation.issue8
dc.citation.spage49
dc.citation.epage56


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد