تظاهرات رادیولژیک سندرم رایتر

Abstract

تشخیص سندرم رایتر در مرحله حاد، با وجود علائم چشمی ، مفصلی و اورتریت به سادگی انجام می گیرد ، ولی در مواردی که بیماری عود کرده و مزمن می شود، به علت فقدان مجموعه این علائم و غلبه داشتن دردهای مفصلی تشخیص های مختلفی مطرح می شود . در این مرحله توجه به چند علامت رادیولوژیکی جهت تشخیص بیماری و افتراق آن از سایر موارد مشابه کمک مؤثری می باشد. علاوه بر علائم غیر اختصاصی نظیر تورم نسوج نرم ، کاهش فاصله مفصلی و خوردگی استخوانهای اطراف مفاصل ، وجود خارهای بزرگ و نامنظم در قسمت خلفی پاشنه همراه پریوستیت ، سطح کف پایی استخوان پاشنه و ضایعه مفصل بین متاتارس و شست پا در بسیاری از نوشتجات اختصاصی سندرم رایتر شناخته شده. مفاصل اندام تحتانی شایع ترین نقاط ابتلاء هستند و دانستن این نکته لازم است که زانو گر چه اغلب مبتلاست ولی علائم رادیولوژیک قابل توجهی ندارد وبرای بررسی تغییرات رادیولوژیک این سندرم لازم است رادیوگرافی از مفاصل مچ و کف پا به عمل آید. علاوه بر علائم یاد شده که در سندرم رایتر شایع تر از سایر موارد دردهای مفصلی است، شیوع ضایعات در مفاصل اندام تحتانی و عدم تقارن ضایعه در مفاصل ساکروایلیاک وجوه افتراق از آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت انکیلوزان می باشد. در این مقاله نمونه ای از تغییرات رادیولوژیک این بیماری ارائه شد.