نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاشراقی, نازنینfa_IR
dc.contributor.authorطرزمنی, محمدکاظمfa_IR
dc.contributor.authorافراسیابی, عباسfa_IR
dc.contributor.authorصفائی, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorحلیمی, منیرهfa_IR
dc.contributor.authorاشراقی, آزادهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:52:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:52:54Z
dc.date.available1399-08-21T22:52:54Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:52:54Z
dc.date.issued2010-10-01en_US
dc.date.issued1389-07-09fa_IR
dc.identifier.citationاشراقی, نازنین, طرزمنی, محمدکاظم, افراسیابی, عباس, صفائی, ناصر, حلیمی, منیره, اشراقی, آزاده. (1389). ارتباط گرفتاری آترواسکلروتیک شرایین محیطی با درگیری پاتولوژیک قوس آئورت در بیماران تحت بای‌پس عروق کرونر قلبی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 68(7), 398-405.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-322-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489474
dc.description.abstractزمینه و هدف: ارتباط بین بیماری عروق کرونری با آترواسکلروز شرایین محیطی و تعیین شاخص‌های غیرتهاجمی جهت وجود و شدت این بیماری مورد توجه می‌باشد. برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که ضخامت انتیما- مدیای شرایین محیطی می‌تواند کمک‌کننده باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین ضخامت انتیما- مدیای شرایین کاروتید و فمورال مشترک با شدت آترواسکلروز در قوس آئورت و شدت بیماری عروق کرونری در افراد کاندید بای‌پس عروق کرونری است. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، شدت بیماری عروق کرونری، درجه آترواسکلروز قوس آئورت و ضخامت انتیما- مدیای شرایین کاروتید و فمورال مشترک روی 115 کاندید بای‌پس کرونری تعیین شد. یافته‌ها: رابطه مستقیم ضعیف و معنی‌داری بین ضخامت انتیما- مدیای شریان کاروتید مشترک (193/0ρ=، 039/0p=) و فمورال مشترک (206/0ρ=، 028/0p=) با تعداد عروق کرونری درگیر وجود داشت؛ همچنین ارتباط مستقیم و ضعیفی بین ضخامت انتیما- مدیا شرایین و کاروتید مشترک و تعداد عروق کرونر درگیر وجود دارد. متوسط این دو متغیر بین سه گروه بیماری عروق کرونری تفاوت معنی‌داری نداشت. رابطه معنی‌داری بین‌ضخامت انتیما- مدیای شرایین کاروتید و فمورال مشترک با شدت آترواسکلروز قوس‌آئورت مشاهده نشد. بین وجود پلاک آترواسکلروتیک در شرایین کاروتید و فمورال مشترک با شدت بیماری عروق کرونری ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. موارد با آترواسکلروز شدید قوس آئورت در بیماران 3VD به‌طور معنی‌داری بیشتر بود. نتیجه‌گیری: ضخامت انتیما- مدیای شرایین کاروتید و یا فمورال مشترک ممکن است با افزایش شدت بیماری عروق کرونر بیشتر شود، ولی این متغیرها جایگزینی برای پیش‌بینی شدت بیماری عروق کرونر نیستند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectبیماری عروق کرونرfa_IR
dc.subjectشریان کاروتید مشترکfa_IR
dc.subjectشریان فمورال مشترکfa_IR
dc.titleارتباط گرفتاری آترواسکلروتیک شرایین محیطی با درگیری پاتولوژیک قوس آئورت در بیماران تحت بای‌پس عروق کرونر قلبیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentمرکز تحقیفات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume68
dc.citation.issue7
dc.citation.spage398
dc.citation.epage405


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد