نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرصدی, پرویزfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:52:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:52:49Z
dc.date.available1399-08-21T22:52:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:52:49Z
dc.date.issued1965-03-01en_US
dc.date.issued1343-12-10fa_IR
dc.identifier.citationرصدی, پرویز. (1343). ایمونوالکتروفورز. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 22(9), 862-873.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-2683-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489463
dc.description.abstractاولاً - آزمایش ایمونوالکتروفورز پروتئین های سرم آ نتایج کمی بدست نمی دهد بنابراین بایستی آنرا با اندازه گیری پروتیدهای تام سرم و الکتروفورز روی کاغذ همراه نمود.ثانیاً- این روش در موارد هیپرگلوبولین امی و بخصوص هیپرگاما گلوبولین امی بسیار فایده بخش است زیرا این دسته از پروتئین ها در حالات مرضی دستخوش تغییرات زیادی می شوند که خود موضوع جالبی برای تحقیقات و پژوهشهای علمی خواهد بود.ثالثاً- بطور کلی روشی است که برای تشخیص ماهیت ایمنی برخی از پروتئین های مرضی (پارا پروتئین های میلوم و ماکرو گلوبولین) بکار می رود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleایمونوالکتروفورزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume22
dc.citation.issue9
dc.citation.spage862
dc.citation.epage873


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد