تحقیق و بررسی در طرق کم کردن خطرات اشعه در استفاده از یدرادیوآکتیف برای تشخیص بیماریهای تیروئید

Abstract

اثرات سوء پرتوهای یونساز مواد رادیواکتیف از طرفی و استعمال روز افزون آنها در پزشکی از طرف دیگر ایجاب می کند که تدابیری برای کم کردن دوز این مواد و برای احتراز از مخاطرات آنها اتخاذ شود. در این مقاله برای منظور بالا طرق مختلف زیر را با نتایج عالی تشخیصی و استعمال مقدار کمتری از ید رادیواکتیف مورد مطالعه قرار داده است. 1- چون در تست های این ویترومثل T3131I اصولاً اشعه ای به بیمار نمی رسد بایدضمن تکمیل آنها بر دیگران ترجیح داده شوند. 2- در بین تست های این ویوو (مانند تست های تمرکز ) بهتر است منحصراً تست های زودرس بعلت داشتن نتایج عالی و امکان استفاده از دوز کمتر بکار برده شوند. 3- با افزایش حساسیت دستگاههای اندازه گیری می توان عملاً دوز ماده رادیواکتیف را کاهش داد.در این مورد کنتورهای سنتیاسیون ارزش زیادی دارند.4- در هر مورد که امکان داشته باشد معقول است که رادیو ایزوتوپهای دیگری مثل ید 132 و 123 که دارای پریود کوتاه واشعه کم انرژی بتا هستند جانشین ید 131 شوند بطوری که نشان داده شده است ید 123 و ید 132 کمترین مقدار اشعه را به تیروئید غدد تناسلی می رسانند.