نمایش مختصر رکورد

هلیکوباکترپیلوری در اولسر پپتیک کودکان

dc.contributor.authorفلاحی, غلامحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:52:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:52:38Z
dc.date.available1399-08-21T22:52:38Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:52:38Z
dc.date.issued1997-04-01en_US
dc.date.issued1376-01-12fa_IR
dc.identifier.citationفلاحی, غلامحسین. (1376). هلیکوباکترپیلوری در اولسر پپتیک کودکان. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 55(3), 12-14.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-1644-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489435
dc.description.abstractهلیکوباکترپیلوری که به عنوان یکی از علل بروز اولسر پپتیک در بالغین شناخته شده، در کودکان نیز مطرح می باشد، ولی شیوع آن میزان کمتری دارد. در میان 110 کودک 3-15 ساله مبتلا به علایم اولسر پپتیک (استفراغ مداوم، دردهای شکمی مزمن، هماتمز و ملنا) که به بیمارستان امیرکبیر تهران مراجعه نمودند، مطالعه ای براساس بیوپسی از طریق آندوسکوپ و بررسی هیستولوژیک با رنگ آمیزی گیمسا و هماتوکسیلین ائوزین انجام شد که نشان داد 50 درصد بیماران از نظر وجود هلیکوباکترپیلوری مثبت بودند. در بیماران مبتلا به اولسر اثنی عشر، بیشترین میزان آلودگی (81/8 درصد) وجود داشت. بعد از آن به ترتیب در اولسر معده (80 درصد)، دئودنیت (75 درصد) و گاستریت (51/7 درصد) بالاترین میزان آلودگی دیده شد. با افزایش سن بیماران میزان آلودگی نیز افزایش می یافت.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectاولسر معدهfa_IR
dc.subjectاولسر اثنی عشرfa_IR
dc.subjectگاستریتfa_IR
dc.subjectدئودنیتfa_IR
dc.subjectدل دردfa_IR
dc.titleهلیکوباکترپیلوری در اولسر پپتیک کودکانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume55
dc.citation.issue3
dc.citation.spage12
dc.citation.epage14


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد