نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبداللهی, علیfa_IR
dc.contributor.authorحلاجی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorغیاثی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorافضل‌زاده, آزادهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:52:14Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:52:14Z
dc.date.available1399-08-21T22:52:14Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:52:14Z
dc.date.issued2011-02-01en_US
dc.date.issued1389-11-12fa_IR
dc.identifier.citationعبداللهی, علی, حلاجی, زهرا, غیاثی, مریم, افضل‌زاده, آزاده. (1389). یافته‌های چشمی در بیماران ویتیلیگو: مطالعه مورد- شاهدی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 68(11), 656-661.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-293-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489378
dc.description.abstractزمینه و هدف: ویتیلیگو یک بیماری شایع اکتسابی است که با پچ‌های پوستی دپیگمانته و فاقد ملانوسیت مشخص می‌شود. در این بیماری ریسک اختلالات چشمی نیز وجود دارد. تاکنون گزارشات کمی در مورد یافته‌های چشمی در بیماری ویتیلیگو و همچنین همراهی‌ها و ریسک فاکتورهای احتمال درگیری چشمی در این بیماری منتشر شده است. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی 72 بیمار مبتلا به ویتیلیگو و 50 فرد سالم به‌عنوان گروه شاهد مورد معاینه کامل چشم پزشکی قرار گرفتند. همچنین ارتباط فاکتورهایی مانند سن، جنس، مدت زمان ابتلا به ویتیلیگو، وجود بیماری‌های اتوایمیون همراه، نوع ویتیلیگو و محل ضایعات ویتیلیگو با وجود یافته‌های چشمی در بیماران بررسی شد. یافته‌ها: از بین 72 بیمار مبتلا به ویتیلیگو 11 نفر (3/15%) یافته چشمی داشتند شامل: هیپوپیگمانتاسیون اپیتلیوم پیگمانته شبکیه، تغییرات پیگمانی در قطب خلفی چشم، آتروفی محیط عنبیه، آتروفی اپیتلیوم پیگمانته شبکیه و هیپرپیگمانتاسیون عنبیه. از بین 50 فرد گروه کنترل فقط دو نفر (4%) یافته چشمی داشتند که هیپرپیگمانتاسیون عنبیه بود. ارتباط بین وجود یافته چشمی و ویتیلیگو از نظر آماری معنی‌دار بود (04/0p=). ما در این مطالعه هیچ فاکتور کلینیکی خاصی را مانند سن، جنس، سن شروع ویتیلیگو، نوع ویتیلیگو، وجود ضایعات پری اربیتال و سطح درگیر پوست توسط ویتیلیگو به‌عنوان همراهی یا ریسک فاکتور وجود درگیری چشمی پیدا نکردیم. نتیجه‌گیری: اگرچه حجم نمونه و فراوانی یافته‌های چشمی در این مطالعه به اندازه‌ای نبود که برای نتیجه‌گیری قطعی کافی باشد، ولی در مطالعه ما یافته‌های چشمی در افراد مبتلا به ویتیلیگو بیشتر از گروه کنترل بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectویتیلیگوfa_IR
dc.subjectیافته های چشمیfa_IR
dc.subjectشبکیهfa_IR
dc.subjectعنبیهfa_IR
dc.titleیافته‌های چشمی در بیماران ویتیلیگو: مطالعه مورد- شاهدیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه چشم پزشکی، بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پوست، بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume68
dc.citation.issue11
dc.citation.spage656
dc.citation.epage661


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد