نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسفندیاری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorجلالی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorصفائیان, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorویز, اسکاتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:52:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:52:05Z
dc.date.available1399-08-21T22:52:05Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:52:05Z
dc.date.issued2016-08-01en_US
dc.date.issued1395-05-11fa_IR
dc.identifier.citationاسفندیاری, زهرا, جلالی, محمد, صفائیان, لیلا, ویز, اسکات. (1395). مروری بر مطالعات اپیدمیولوژیک عفونت‌های ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 74(5), 305-313.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-7573-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489359
dc.description.abstractکلستریدیوم دیفیسیل عامل مهم گسترش بیماری‌های گوارشی به‌دلیل مصرف آنتی‌بیوتیک و پیدایش مقاومت میکروبی می‌باشد. در گذشته، این باکتری تنها به‌عنوان عامل عفونت در بیمارستان معرفی شد. اما در اپیدمیولوژی عفونت تغییراتی مشاهده گردید و سویه‌های هایپرویرولانت کلستریدیوم دیفیسیل در خارج از محیط‌های درمانی مانند حیوانات و فراورده‌های غذایی شناسایی شد. با این وجود، این باکتری به‌عنوان پاتوژن مشترک انسان و دام یا غذازاد معرفی نشده است. اما افراد حساس مانند زنان باردار، سالمندان و کودکان ممکن است با مصرف فراورده‌های غذایی آلوده، کلستریدیوم دیفیسیل وارد بدنشان شود و شرایط ابتلا به عفونت در آن‌ها مهیا گردد. بنابراین تدوین گایدلاین‌های پیشگیری از انتقال باکتری به انسان در جامعه مانند محیط‌های بالینی اهمیت پیدا می‌کند. در این مقاله مروری، تاریخچه، عوامل خطر و پژوهش‌های صورت گرفته بر روی شیوع کلستریدیوم دیفیسیل در محیط‌های بالینی و خارج از آن در ایران بررسی می‌شود. در پایان فرضیاتی مطرح می‌شود که به‌دلیل عدم تشابه در پروفایل ریبوتایپ و ساختار ژنتیکی کلستریدیوم دیفیسیل در ایران با سویه‌های بین‌المللی، سویه‌های بومی در کشورمان وجود دارد که می‌توانند در بروز عفونت این باکتری در بالین و جامعه نقش داشته باشند. همچنین با توجه به گزارشات موجود از مصرف غیرمنطقی آنتی‌بیوتیک‌ها در کشورمان ایران، به‌نظر می‌رسد عفونت ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل رو به افزایش باشد. اثبات این فرضیات نیازمند ارزیابی مداوم و دقیق بیماری و بررسی جامع مولکولی اپیدمیولوژی در محیط‌های درمانی و خارج از آن توسط سازمان‌های متولی سلامت می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectکلستریدیوم دیفیسیلfa_IR
dc.subjectبیماری‌های گوارشیfa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectبیماری‌های غذازادfa_IR
dc.subjectعوامل خطرfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.titleمروری بر مطالعات اپیدمیولوژیک عفونت‌های ناشی از کلستریدیوم دیفیسیلfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله مروريfa_IR
dc.contributor.departmentواحد تحقیق و توسعه، معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشگاه Guelph، کانادا.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فارماکولوژی و مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشگاه Guelph، کانادا.fa_IR
dc.citation.volume74
dc.citation.issue5
dc.citation.spage305
dc.citation.epage313


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد