| dc.contributor.author | نصرالهی عمران, آیت الله | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمی, سید جمال | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمی, فرشاد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:51:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:51:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:51:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:51:32Z | |
| dc.date.issued | 2010-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1389-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نصرالهی عمران, آیت الله, هاشمی, سید جمال, هاشمی, فرشاد. (1389). بررسی اپیدمیولوژیک عفونت‌های قارچی سطحی و جلدی در 5500 بیمار مشکوک در تهران. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 68(1), 45-53. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-383-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489282 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: شناسایی گونه‌های مختلف درماتوفیت‌ها و عوامل قارچی سطحی در جهت یافتن منبع عفونت‌ها و نیز آموزش جامعه در جهت آشنایی با عوارض ناشی از تماس با افراد و حیوانات آلوده مفید خواهد بود و بر این اساس هدف اصلی از این بررسی تعیین توزیع و چگونگی انتشار بیماری‌های قارچی سطحی و جلدی بوده است. روش بررسی: با پرونده‌نگری برای مدت پنج سال در یک دوره زمانی از فروردین 83 الی اسفند 87، 5500 بیمار مشکوک به عفونت‌های قارچی سطحی و جلدی را از نظر وجود عفونت‌های قارچی مورد بررسی قرار دادیم. نمونه‌های پوستی از طریق اسکراپینگ از بیماران گرفته و جمع‌آوری گردیده بود. تشخیص از طریق بررسی میکروسکوپی مستقیم‌و کشت مطابق با روش‌های آزمایشگاهی روتین قارچ‌شناسی اثبات می‌گردید. یافته‌ها: جمعاً 2271 مورد (3/41%) از بیماران مبتلا به عفونت‌های قارچی سطحی و جلدی بودند که در این بین درماتوفیتوزیس با 1279 مورد (31/56%) شایع‌ترین بیماری از این نوع می‌باشد. بقیه شامل 356 مورد (68/15%) تینه‌آ ورسیکالر، 283 مورد (76/12%) اریتراسما، 243 مورد (7/10%) کاندیازیس جلدی و 110 مورد (96/4%) عفونت قارچی ناخن ناشی از ساپروفیت کپکی بودند. معمولی‌ترین شکل بالینی درماتوفیتوزیس کچلی کشاله ران با 495 مورد (7/38%) بود. در میان درماتوفیت‌های جدا شده از کشت از موارد درماتوفیتوزیس تریکوفایتون منتاگروفایتیس با 198 مورد (56/41%) شایع‌ترین عامل بوده است. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که در بین بیماری‌های سطحی و جلدی بیماری درماتوفیتوزیس همچنان از بیماری‌های مهم پوستی و قارچی به‌شمار می‌آید. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | درماتوفیتوزیس | fa_IR |
| dc.subject | تینه‌آ ورسیکالر | fa_IR |
| dc.subject | کاندیدیازیس | fa_IR |
| dc.title | بررسی اپیدمیولوژیک عفونت‌های قارچی سطحی و جلدی در 5500 بیمار مشکوک در تهران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 68 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 45 | |
| dc.citation.epage | 53 | |
