نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسین قناعتیfa_IR
dc.contributor.authorساناز آقاییfa_IR
dc.contributor.authorنگار صالحیان زندیfa_IR
dc.contributor.authorمجید شکیباfa_IR
dc.contributor.authorسید امیرحسین جلالیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:50:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:50:49Z
dc.date.available1399-08-21T22:50:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:50:49Z
dc.date.issued2008-03-01en_US
dc.date.issued1386-12-11fa_IR
dc.identifier.citationحسین قناعتی, ساناز آقایی, نگار صالحیان زندی, مجید شکیبا, سید امیرحسین جلالی. (1386). یافته‌های اتفاقی اختلالات سینوس در 256 بیمار مراجعه کننده برای انجام MRI مغز. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 65(2), 35-39.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-830-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489187
dc.description.abstractاختلالات تصویربرداری در سینوس‌های پارانازال به عنوان یک یافته اتفاقی در MRI در مقالات ذکر شده است ولی شیوع آنها در ایران مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی این یافته‌ها در سینوسهای پارانازال و همینطور بررسی شیوع، محل درگیری و نوع اختلالات سینوسهای پارانازال می‌باشد. روش بررسی: تصاویر T2-weighted MRI در 256 بیمار که مبتلا به بیماریهایی غیر از بیماریهای مربوط به سینوسهای پارانازال بودند بین سالهای 82-81 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها بر اساس موقعیت آناتومیکی و شاخص‌های تصویربرداری اختلالات موجود بررسی و اطلاعات موجود در فرمهای مخصوص بر اساس وجود کدورت سینوسها، ضخیم شدگی مخاطی به میزان مساوی یا بزرگتر از پنج میلی‌متر، وجود سطح مایع- هوا، کیست احتباسی و پولیپ ثبت گردید و یک‌طرفه یا دوطرفه بودن درگیری و انحراف سپتوم نیز مورد بررسی قرارگرفت.یافته‌ها: اختلالات سینوس در 110 بیمار (9/42%) از 256 بیمار دیده شد. سینوس ماگزیلا (4/66%) و پس از آن سینوس اتموئید (6/63%) شایع‌ترین محل درگیری بودند. شایع‌ترین اختلال ضخیم شدگی مخاط بود. انحراف سپتوم به میزان معنی‌داری در بیمارانی که سینوزیت داشتند بالاتر بود (29% در مقابل 1/19%-01/0P<). 4/23% از بیماران انحراف سپتوم داشتند که بصورت معنی‌داری در بیماران با سینوزیت بیشتر بود (29% در مقابل 1/19%، 01/0P<). با بررسی بر روی شرح حال بیماران دارای اختلال سینوس معلوم گردید که 85% از آنها از سرفه، گرفتگی بینی، ترشحات بینی، درد فاسیال و ترشحات پشت حلق (PND) شکایت داشتند و در 24% آنها شخیص سینوزیت مزمن داده شده بود.نتیجه‌گیری: نتایج نشانگر شیوع بالای اختلالات اتفاقی در سینوسهای پارانازال بود که با مشکلات اصلی بیمار که مراجعه کرده بودند مرتبط نبود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectسینوزیتfa_IR
dc.subjectانحراف سپتوم MRIfa_IR
dc.titleیافته‌های اتفاقی اختلالات سینوس در 256 بیمار مراجعه کننده برای انجام MRI مغزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume65
dc.citation.issue2
dc.citation.spage35
dc.citation.epage39


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد