نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرسپاسیfa_IR
dc.contributor.authorحسن زاده, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorنقش تبریزیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:50:21Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:50:22Z
dc.date.available1399-08-21T22:50:21Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:50:22Z
dc.date.issued1967-04-01en_US
dc.date.issued1346-01-12fa_IR
dc.identifier.citationمیرسپاسی, حسن زاده, ابراهیم, نقش تبریزی. (1346). گزارش 74 مورد ترک اعتیاد: بحث بهداشت روانی و آماری - از کارهای علمی بیمارستان میمنت. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 25(2), 84-93.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-2455-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/489124
dc.description.abstractبررسی 74 مورد اعتیاد مربوط به سالهای 44 و 45 نتیجه ای را که قبلاً هنگام بررسی 42 مورد اعتیاد بدست آمده بود تائید می کند و علاوه بر نتایجی که در آن هنگام گرفته شده و در شماره هشتم سال 45 نامه دانشکده پزشکی طبع گردیده و با بررسی جدید تائید گردیده است نکات زیر بدست می آید:1- آگهی هائی در مجلات و مطبوعات روز به چشم می خورد که بعضی همکاران مدعی ترک اعتیاد در طی چند روز یا یک هفته می باشند علاوه بر اینکه این آگهی ها خلاف واقعیت و شئون پزشکی است از نظر علمی نیز بی اساس است زیرا آخرین بررسی های بهداشت جهانی درباره اعتیاد حکایت دارد که باید معتادان را به مدت 5-9 ماه تحت نظر بگیریم متاسفانه با وجود این بسیاری از معتادان دوباره از نو گرفتار می شوند.قبلاً اشاره شده است که اصولاً معتادان دچار اختلال شخصیتی حالت پسیکونورز و یا پسیکوپاتی می باشند. درمان باید متوجه تصحیح حالات مذکور باشد و این بهترین روش درمانی است. قطع دارو باید در مؤسسه ای انجام شود تا فعالیت های بیمار و منبع تهیه دارو تحت مراقبت شدید باشد و بیمار نتواند مطلقاً به ماده مورد اعتیاد دسترسی پیدا کند و باید حتماً بیمار بستری شود تا علاوه بر رفع اختلالات بدنی تحت روان درمانی و نوتوانی قرار گیرد. قبل از هر چیز باید میل ترک اعتیاد را در معتادان بوجود آورد و مطلقاً اجبار فایده ندارد و گرنه سرانجام پس از چند هفته تا چند ماهی باز شروع خواهد شد و این جز با روان درمانی و ماندن چند ماه در مؤسسه مخصوص امکان پذیر نمی باشد.سازمان ملل مدت 5-9 ماه را توصیح کرده است و این مدت در ایران ما در شرایط فعلی عملی نیست ولی باید تا آنجا که ممکن است دوران بستری را طولانی تر کرد.روشهای درمانی مورد بحث ما نیست. و روش خاصی که این بیماران درمان شده اند طبق روش خاص بیمارستان میمنت است که قبلاً توضیح داده شده است.2- از نظر اتیولوژی عموماً معتادان دارای یک زمینه روانی پسیکوپات یا نوروتیک هستند که در روی این زمینه مشکلات اجتماعی و شکست های زندگی . تماس با معتادان و شرایط نامساعد و مخصوصاً فعالیت پی گیر و مثبت قاچاقچیان اثر کرده موجب اعتیاد می شود.3- معتادان بیشتر به هروئین دچار هستند و بنابراین خط مشی مبارزه با اعتیاد باید بر زمینه مبارزه شدید قاچاق هروئین انجام شود.4- تعداد معتادان متاهل بیشتر از مجرد است و این پایه خانواده را که رکن اصلی اجتماع است متزلزل می سازد.5- معتادان را باید بیمار تلقی کرد نه فاسد و اوباش و با همدردی و ایجاد محیط صمیمی به آنها کمک کرد تا بر اعتیاد خودشان تسلط پیدا کنند.6- ترک هیچ اعتیادی بدون روان درمانی مناسب و مطلوب امکان پذیر نیست.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.titleگزارش 74 مورد ترک اعتیاد: بحث بهداشت روانی و آماری - از کارهای علمی بیمارستان میمنتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume25
dc.citation.issue2
dc.citation.spage84
dc.citation.epage93


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد