تاثیر تحریک الکتریکی انزال روی کمیت و کیفیت مایع منی و اسپرم مردان ضایعه نخاعی در مقایسه با مردان سالم

Abstract

مقدمه: تحقیق زیر، جهت بررسی و مقایسه تاثیر تحریک الکتریکی انزال روی کمیت و کیفیت اسپرم و مایع منی در مردانی که دچار ضایعه نخاعی شده اند با مردان سالم بارور انجام شده است. مواد و روش ها: 89 مرد ضایعه نخاعی و 49 مرد سالم بارور با چهار روش؛ خودانزالی، مقاربت، تخلیه اسپرم از مجاری اپی دیدیم و انزال با تحریک الکتریکی مورد نمونه گیری قرار گرفتند. نمونه انزال مطابق با پروتکل سازمان بهداشت جهانی WHO مورد بررسی بصورت یک مطالعه گذشته نگر بر روی پارامترهای اسپرم و مایع منی قرار گرفت. پس از تخمک گیری از همسرانشان و تلقیح اسپرم به تخمک با روش ریز تزریقی، میزان باروری تخمک متافاز دوم و تقسیم سلولی و تشکیل جنین مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از کاهش کمیت و کیفیت اسپرم و مایع منی در بیماران ضایعه نخاعی نسبت به گروه سالم بارور بطور معنی دار بود (P<0.001). تغییرات در مایع منی با افزایش pH و غلظت بود و بطور معنی دار (P<0.001) لکوسیتوز در مایع منی افزایش یافته بود. بررسی تحریک الکتریکی انزال بطور مشخص با معادلات رگرسیون نشان داد که کاهش در حرکت اسپرم به میزان 10%، زنده بودن اسپرم به میزان 15% و حرکت اسپرم پس از شستشو و تعداد شکل طبیعی آن به میزان 10% نسبت به گروه سالم (P<0.001) کم شده است. باروری تخمک در گروه ضایعه نخاعی به 60% رسیده بود، حال آنکه در افراد سالم به میزان 71.7% بود که اختلاف معنی دار نشان می داد ولی در مقایسه تشکیل جنین و تقسیم سلولی پس از باروری تخمک اختلاف معنی دار نبود (P<0.133). نتیجه گیری و توصیه ها: اختلال در عملکرد اسپرم با نوع تحریک الکتریکی انزال در کاهش حرکت، زنده بودن، شکل طبیعی اسپرم و تعداد اسپرم پس از شستشو بطور معنی دار همبستگی و ارتباط دارد. این روش نمونه گیری بر روی باروری تخمک در افراد ضایعه نخاعی تاثیر گذارده و علیرغم تلقیح داخل سلولی اسپرم، کاهش در باروری تخمک را نشان می دهد و کاربری این روش را در نمونه گیری زیر سوال برد، لذا پیشنهاد می گردد نمونه گیری در این گروه از بیماران از روش هایی که نزدیک به انزال طبیعی است صورت گیرد.