نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامیرابی, افسانهfa_IR
dc.contributor.authorمیرزایی, منیرهfa_IR
dc.contributor.authorیکتا, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:49:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:49:05Z
dc.date.available1399-08-21T22:49:05Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:49:05Z
dc.date.issued2012-09-01en_US
dc.date.issued1391-06-11fa_IR
dc.identifier.citationامیرابی, افسانه, میرزایی, منیره, یکتا, زهرا. (1391). مقایسه تاثیر اکسی‌توسین وریدی با میزوپروستول رکتال در مرحله سوم زایمان بعد از القاء سقط طبی در سه ماهه دوم حاملگی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 70(6), 340-350.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-102-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488949
dc.description.abstractزمینه و هدف: القای سقط طبی در سه ماهه دوم حاملگی به دلایل مختلف می‌تواند صورت گیرد. سقط سه ماهه دوم می‌تواند عامل عوارض زیادی از جمله احتباس جفت و خون‌ریزی باشد. از داروهای متعددی از خانواده اکسی‌توسین، ارگوت‌ها و پروستاگلاندین‌ها جهت کنترل و بهبود شرایط مرحله سوم زایمان استفاده می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه کارایی اکسی‌توسین وریدی و میزوپروستول رکتال در اداره مرحله سوم زایمان در ختم بارداری‌های سه ماهه دوم می‌باشد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 80 نفر از زنان حامله بین هفته 14 تا 24 بارداری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله با اکسی‌توسین وریدی شامل 20 واحد اکسی‌توسین در یک لیتر سرم نرمال سالین در طی یک ساعت و گروه gµ400 میزوپروستول رکتال جهت کنترل مرحله سوم زایمان تقسیم شدند. یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه تعداد موارد احتباس جفت در گروه میزوپروستول (سه نفر معادل 5/7%) به صورت معنی‌داری پایین‌تر از گروه اکسی‌توسین (10 نفر معادل 25%) بود (034/0P=). هم‌چنین میانگین مدت زمان خروج جفت در گروه میزوپروستول هم اختلاف معنی‌داری با گروه اکسی‌توسین داشته و پایین‌تر بود (به ترتیب 95/7 دقیقه در برابر 22/19 دقیقه، 015/0P=). میزان افت هموگلوبین در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما استفاده از میزوپروستول رکتال در مرحله سوم سقط سه ماهه دوم حاملگی، می‌‌تواند در مقایسه با اکسی‌توسین وریدی در کاهش تعداد موارد احتباس و کاهش مدت زمان خروج جفت موثر بوده اما تغییر چندانی در میزان خون‌ریزی ناشی از سقط ایجاد نمی‌کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectاحتباس جفتfa_IR
dc.subjectسقط طبیfa_IR
dc.subjectپروستاگلاندینfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر اکسی‌توسین وریدی با میزوپروستول رکتال در مرحله سوم زایمان بعد از القاء سقط طبی در سه ماهه دوم حاملگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه جراحی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume70
dc.citation.issue6
dc.citation.spage340
dc.citation.epage350


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد