نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامین الشریعه نجفی, سروشfa_IR
dc.contributor.authorنوملی, مهینfa_IR
dc.contributor.authorگودرزی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorمصلحتی, آزیتاfa_IR
dc.contributor.authorمبشری, الهامfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:48:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:48:39Z
dc.date.available1399-08-21T22:48:38Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:48:39Z
dc.date.issued2015-03-01en_US
dc.date.issued1393-12-10fa_IR
dc.identifier.citationامین الشریعه نجفی, سروش, نوملی, مهین, گودرزی, زهرا, مصلحتی, آزیتا, مبشری, الهام. (1393). رابطه شاخص توده بدنی سه ماهه سوم بارداری با نوع زایمان. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 72(12), 831-837.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-6534-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488890
dc.description.abstractزمینه و هدف: شاخص توده بدنی مادر به عنوان یک عامل موثر در تعیین نوع زایمان مطرح است، با افزایش این شاخص، ریسک زایمان سزارین، به‌عنوان یک پیامد بارداری، افزایش می‌یابد. با توجه به شیوع بالای چاقی در زنان، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شاخص توده بدنی مادران باردار در حین پذیرش با نوع زایمان صورت گرفت. روش بررسی: 540 زن باردار در سه ماهه سوم (≥ 37 هفته) طی یک مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی طی مدت یک‌سال از خرداد 1391 تا خرداد 1392 در بیمارستان صیاد شیرازی شهر گرگان مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص توده بدنی مادران در زمان پذیرش محاسبه و به گروه‌های لاغر و وزن نرمال (25BMI<)، دارای اضافه وزن (9/29-25BMI:) و چاق (30BMI≥) تقسیم شد. در هر گروه نوع زایمان ارزیابی شد. زنان با سابقه‌ی زایمان سزارین، ابتلا به دیابت نوع 1 و 2، دیابت بارداری و هیپرتانسیون و بارداری دو قلویی از مطالعه حذف شدند. یافته‌ها: میانگین سنی 4/5±8/25 سال و سن حاملگی 6/2±2/38 هفته بود. 6/50% از مادران تحت زایمان سزارین قرار گرفتند. بین شاخص توده بدنی با نوع زایمان ارتباط آماری معنادار شد (0001/0P<). به ازای هر واحد افزایش این شاخص، ریسک سزارین 08/1 برابر (0001/0P<) افزایش یافت. ریسک سزارین در مادران چاق 8/2 برابر (0001/0P<) بیشتر از مادران لاغر و دارای وزن نرمال بود. نتیجه‌گیری: شاخص توده بدنی حین پذیرش مادران باردار با نوع زایمان ارتباط دارد و افزایش آن با افزایش موارد زایمان سزارین همراه می‌باشد. بنابراین حفظ این شاخص در حد طبیعی جهت کاهش پیامدهای بارداری به مادران باردار توصیه می‌شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectشاخص توده بدنیfa_IR
dc.subjectبارداریfa_IR
dc.subjectسه ماهه سومfa_IR
dc.subjectزایمانfa_IR
dc.subjectمطالعه مقطعیfa_IR
dc.titleرابطه شاخص توده بدنی سه ماهه سوم بارداری با نوع زایمانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی گستانfa_IR
dc.contributor.departmentپرستار، معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گلستانfa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی گستانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گستانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات ناهنجاری‌های مادرزادی، دانشگاه علوم پزشکی گلستانfa_IR
dc.citation.volume72
dc.citation.issue12
dc.citation.spage831
dc.citation.epage837


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد