| dc.contributor.author | آذر حدادی | fa_IR |
| dc.contributor.author | مهرناز رسولی نژاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | زهره ملکی | fa_IR |
| dc.contributor.author | مجتبی مجتهد زاده | fa_IR |
| dc.contributor.author | مسعود یو نسیان | fa_IR |
| dc.contributor.author | سید علی احمدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | حمیده باقریان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:47:41Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:47:42Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:47:41Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:47:42Z | |
| dc.date.issued | 2007-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | آذر حدادی, مهرناز رسولی نژاد, زهره ملکی, مجتبی مجتهد زاده, مسعود یو نسیان, سید علی احمدی, حمیده باقریان. (1386). الگوی مقاومت باسیل‌های گرم منفی در مبتلایان به عفونت بیمارستانی با روش E-Test و مقایسه با روش دیسک دیفیوژن. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 65(4), 1-10. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-795-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488757 | |
| dc.description.abstract | تعیین الگوی مقاومت باسیل‌های گرم منفی شایع عفونت بیمارستانی با روش دیسک و E-Test و مقایسه نتایج این دو. روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال 1384-1383 در بیمارستانهای سینا و امام خمینی تهران بر روی عفونت‌های بیمارستانی با میکروبهای کلبسیلا، پسودوموناس، آسینتوباکتر و اشریشیا کلی انجام شد و الگوی مقاومت با روش E-Test برای ایمی‌پنم، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، سفپیم و سفتریاکسون بررسی و نتایج با دیسک دیفیوژن مقایسه شد. یافته‌ها: فراوانترین میکروبها عبارت بودند از: کلبسیلا (40%)، پسودوموناس (28%)، آسینتوباکتر (20%) و اشریشیا کلی (12%). فعالترین آنتی بیوتیکها به ترتیب، ایمی‌پنم (84%)، سفپیم (26%)، سپیروفلوکساسین (26%)، سفتازیدیم (20%) و سفتریاکسون (10%) بوده است. حساسیت کلبسیلا به ایمی‌پنم 91%، سفپیم 25%، سیپرو فلوکساسین 21%، سفتازیدیم 13% و سفتریاکسون7% بوده است. حساسیت E-coli به ایمی پنم91%، سفتریاکسون 21%، سفتازیدیم 21% ، سفپیم 19% و سیپرو فلوکساسین17% بوده است. برای پسودوموناس حساسیت ایمی‌پنم (75%) و سیپروفلوکساسین (39%) بوده است. حساسیت آسینتوباکتر به ایمی‌پنم 77% و سیپروفلوکساسین 21% بوده است. در مقایسه روش دیسک دیفیوژن با روش E-Test در سوشهای مقاوم نسبتا دو تست هم‌خوانی داشته‌اند.نتیجه‌گیری: روند مقاومت در میکروبهای گرم منفی در حال افزایش است و لازم است هرچه سریعتر سیاستی برای پیشگیری از ایجاد مقاومت در بیمارستانها انخاذ گردد. گرچه E-test روش بهتری برای ارزیابی مقاومت میکروبی می‌باشد اما مطالعه ما نشان داد که روش دیسک نیز در بیشتر مواقع نتایج مشابه می دهد و همچنان قابل استفاده می‌باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | E-test | fa_IR |
| dc.subject | عفونت بیمارستانی | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت میکروبی | fa_IR |
| dc.subject | باسیل گرم منفی | fa_IR |
| dc.title | الگوی مقاومت باسیل‌های گرم منفی در مبتلایان به عفونت بیمارستانی با روش E-Test و مقایسه با روش دیسک دیفیوژن | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 65 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 1 | |
| dc.citation.epage | 10 | |
