نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorملزمی, سحرfa_IR
dc.contributor.authorبلبل‌حقیقی, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorصدیقی, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorهادی‌زاده بزاز, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorواعظی, غلامحسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:47:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:47:13Z
dc.date.available1399-08-21T22:47:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:47:13Z
dc.date.issued2018-05-01en_US
dc.date.issued1397-02-11fa_IR
dc.identifier.citationملزمی, سحر, بلبل‌حقیقی, ناهید, صدیقی, محبوبه, هادی‌زاده بزاز, محبوبه, واعظی, غلامحسن. (1397). بررسی اثر ریتالین بر هیستولوژی کبد و برخی آنزیم‌های کبدی در موش‌های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 76(2), 103-110.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-8770-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488688
dc.description.abstractزمینه و هدف: ریتالین خواصی شبیه آمفتامین‌ها داشته و از این‌رو به‌صورت خودسرانه مصرف می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ریتالین بر هیستولوژی کبد و برخی آنزیم‌های کبدی در موش‌های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در شهریور ماه سال ۱۳۹۴ که در دانشگاه آزاد دامغان انجام گرفت ۸۰ سر موش رت نر را به هشت گروه ده‌تایی شامل: گروه کنترل که شامل موش‌های سالم و گروه تجربی ۱ و ۲ و ۳ (سالم+ریتالین) که ریتالین را به‌ترتیب با دوز ۲/۵، ۵، mg/kg ۱۰ به‌صورت گاواژ دریافت کردند و همچنین گروه شاهد (دیابتی) و گروه تجربی ۴، ۵ و ۶ (دیابتی+ریتالین) پس از گذشت دو ماه از دیابتی شدن ریتالین را با دوزهای ۲/۵، ۵ و mg/kg ۱۰ به‌صورت گاواژ روزانه تا ۳۰ روز دریافت کردند. پس از پایان روز مقرر موش‌ها بیهوش شدند و پس از خونگیری از قلب، از کبد نیز نمونه‌گیری انجام شد و نمونه‌ها تحویل آزمایشگاه گردید. یافته‌ها: کاهش معناداری در میزان آلبومین گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل (P=۰/۰۳) و همچنین افزایش معناداری در میزان آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز در تمامی گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل (P=۰/۰۰۱) مشاهده گردید. در گروه (دیابتی+ریتالین) ستون‌های هپاتوسیت‌ها نسبت به کنترل فاقد نظم می‌باشند. نتیجه‌گیری: مصرف خوراکی ریتالین باعث بر هم زدن تعادل آنزیم‌های کبدی موش‌ها گردید و در گروه‌های تجربی هرچه دوز دارو افزایش یافت میزان آنزیم‌های کبدی نیز نسبت به گروه دیابتی افزایش یافت و درجات شدیدی از تغییرات بافتی در گروه (دیابتی+ریتالین) مشاهده گردید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectآنزیمfa_IR
dc.subjectمتیل‌فنیداتfa_IR
dc.subjectکبدfa_IR
dc.subjectآلبومین سرمfa_IR
dc.titleبررسی اثر ریتالین بر هیستولوژی کبد و برخی آنزیم‌های کبدی در موش‌های سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume76
dc.citation.issue2
dc.citation.spage103
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد