تعیین میزان اثر آنتی‌بیوتیک فسفومایسین بر رویایزوله‌های بالینی کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی‌پنم

Abstract

پیش‌زمینه وهدف:مقاومت‌های چندگانه دارویی در جدایه‌های کلبسیلا پنومونیه از چالش‌های اساسی درمان محسوب می‌گردد. فسفومایسین از آنتی‌بیوتیک‌هایمهارکننده سنتز پپتیدو گلی کان با طیف اثر وسیع است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فسفومایسین بر رویجدایه‌های بیمارستانی کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی‌پنم برخوردار از مقاومت چندگانه دارویی است.

مواد و روش‌ کار: 43 جدایه کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی‌پنم برخوردار از مقاومت دارویی چندگانه از بیمارستان‌های آموزشی ارومیه جمع‌آوری و تعیین هویت گردیدند. تعیین حساسیت جدایه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف با روش انتشار از دیسکصورت گرفت. درنهایت حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگیآنتی‌بیوتیک فسفومایسین در محدوده غلظت 1024-8 میلی‌گرم بر لیتر تعیین گردید.

یافته‌ها: همه جدایه‌های مورد آزمایش نسبت به فسفومایسین مقاوم بودند. حداقل غلظت بازدارندگیو کشندگی برایجدایه‌ها در محدوده 512-1024 میکروگرم بر میلی‌لیتر تعیین گردید. با در نظر گرفتن معیارهایEUCASTدرصورتی‌که حداقل غلظت بازدارندگیآنتی‌بیوتیک برایجدایه‌ها برابر یا بیشتر از 32µg/ml باشد، جدایه مقاوم به فسفومایسین در نظر گرفته می‌شود، لذا کلیه جدایه‌هابه‌عنوانجدایه‌های مقاوم به این آنتی‌بیوتیک در نظر گرفته شدند.

بحث و نتیجه‌گیری: علی‌رغم اینکه برخی از سایر مطالعات کارایی این آنتی‌بیوتیک را در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های مقاوم متعلق به خانواده انتروباکتریاسه تائید نموده‌اند، در منطقه تحت مطالعه فسفومایسین در درمان عفونت‌های ناشی از کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی‌پنمغیرکارا است.