نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسکندریان, احمدfa_IR
dc.contributor.authorقطب الدین, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorفاطمی طباطبایی, سید رضاfa_IR
dc.contributor.authorجمشیدیان, جوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:41:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:41:25Z
dc.date.available1399-08-21T22:41:25Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:41:25Z
dc.date.issued2018-03-01en_US
dc.date.issued1396-12-10fa_IR
dc.identifier.citationاسکندریان, احمد, قطب الدین, زهره, فاطمی طباطبایی, سید رضا, جمشیدیان, جواد. (1396). بررسی اثر کروسین متعاقب ایجاد مدل صرعی با هیپوکسی بر حافظه احترازی و فعالیت حرکتی در موش صحرایی جوان. مجله مطالعات علوم پزشکی, 28(12), 826-836.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-4243-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/488022
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: هیپوکسی شایع‌ترین علت تشنج در نوزادان است. تشنج‌های ناشی از هیپوکسی باعث افزایش دائمی تحریک‌پذیری نورون‌ها می‌شود و با تغییر فعالیت و انعطاف‌پذیری سیناپسی منجر به اختلال حافظه می‌شود. کروسین (Crocus sativus L.) یک کاروتنوئید محلول در آب و از مهم‌ترین اجزای فعال زعفران است و بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که در بهبود یادگیری، حافظه و فعالیت حرکتی نقش مهمی دارد. در این کار اثر کروسین متعاقب ایجاد مدل صرعی با هیپوکسی بر حافظه احترازی و فعالیت حرکتی در موش صحرایی جوان موردمطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ کار: در این آزمایش 40 سر موش صحرایی جوان (نژاد ویستار) با محدوده سنی (12-10) روزه، وزن تقریبی (22-18) گرم در دمای اتاق (2±23) نگهداری شدند. موش‌ها به 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند: شاهد، کروسین، هیپوکسی تنها و گروه هیپوکسی تیمار شده با کروسین. به‌منظور ایجاد هیپوکسی موش‌ها به مدت 15 دقیقه در جعبه هیپوکسی با 7 درصد اکسیژن و 93 درصد نیتروژن قرار گرفتند. موش‌های دریافت‌کننده کروسین پس از طی دوران شیردهی، کروسین را به میزان 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم و به مدت 21 روز به روش تزریق درون صفاقی دریافت کردند. در پایان، حافظه احترازی غیرفعال، تعادل و فعالیت حرکتی به ترتیب با دستگاه‌های شاتل باکس، روتارود و جعبه باز سنجیده شدند. یافته‌ها: نتایج یک کاهش تأخیر در زمان ورود به اتاق تاریک و افزایش زمان سپری‌شده در اتاق تاریک را در آزمون اجتنابی غیرفعال پس از هیپوکسی نشان داد (05/0>p) که با پس درمانی کروسین مهار شد. هیپوکسی همچنین باعث اختلال تعادل و فعالیت حرکت در آزمون‌های روتارود و میدان باز شد (05/0>p) که با تیمار کروسین مهار شد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هیپوکسی باعث اختلال یادگیری اجتنابی غیرفعال، تعادل و فعالیت حرکتی می‌شود و تیمار با کروسین باعث بهبود این تغییرات می‌شود.fa_IR
dc.format.extent613
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectکروسینfa_IR
dc.subjectهیپوکسیfa_IR
dc.subjectحافظه احترازی غیر فعالfa_IR
dc.subjectفعالیت حرکتیfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleبررسی اثر کروسین متعاقب ایجاد مدل صرعی با هیپوکسی بر حافظه احترازی و فعالیت حرکتی در موش صحرایی جوانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue12
dc.citation.spage826
dc.citation.epage836


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد