اثرات محافظتی لاکتوفرین در برابر سمیت دوکسوروبیسین بر روی گناد اصلی موش صحرایی: کارآزمایی تجربی تصادفی‌شده شاهددار

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: دوکسوروبیسین به‌صورت گسترده در درمان تومورهای توپر اندام‌ها و بدخیمی‌های خونی کاربرد دارد، ولی سمیت ایجادشده توسط آن کاربردش را محدود کرده است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی لاکتوفرین در برابر سمیت دوکسوروبیسین بر روی گناد اصلی موش صحرایی است. مواد و روش کار: ۲۴ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. به گروه شاهد سرم فیزیولوژی به­صورت داخل صفاقی و بعد خوراکی، به گروه دوم دوکسوروبیسین به‌صورت داخل صفاقی، به گروه سوم به‌صورت داخل صفاقی داروی دوکسوروبیسین و به‌صورت خوراکی لاکتوفرین چهار ساعت پس از تجویز دارو و به گروه چهارم لاکتوفرین به‌صورت خوراکی تجویز شد. تجویز به‌صورت هفتگی انجام پذیرفت. بعد از تشریح، بیضه حیوان بعد از پاساژ بافتی و رنگ‌آمیزی موردمطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز بین گروه شاهد (28/0 ± 82/200 میکرومتر) و گروه دوکسوروبیسین (73/1 ± 28/114 میکرومتر) و بین گروه شاهد و گروه دوکسوروبیسین + لاکتوفرین (57/0 ± 10/178 میکرومتر) واجد تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری می‌باشد (٠۵/٠P≤) و بین گروه لاکتوفرین (57/0± 32/200 میکرومتر) و گروه دوکسوروبیسین و گروه دوکسوروبیسین + لاکتوفرین نیز تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری وجود دارد (٠۵/٠P≤). تفاوت میانگین ضخامت اپی تلیوم لوله‌های اسپرم‌ساز بین گروه شاهد (57/0 ± 80/58 میکرومتر) و گروه دوکسوروبیسین (47/3 ± 07/31 میکرومتر) و بین گروه شاهد و گروه دوکسوروبیسین + لاکتوفرین (57/0 ± 45/49 میکرومتر) ازنظر آماری معنی‌داری می­باشد (٠۵/٠P≤). همچنین، بین گروه لاکتوفرین (00/1± 14/59 میکرومتر) و گروه‌های دوکسوروبیسین و گروه دوکسوروبیسین + لاکتوفرین ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود دارد (٠۵/٠P≤). همچنین، تجویز هم‌زمان لاکتوفرین موجب افزایش قابل­ملاحظه تعداد سلول‌های واجد واکنش مثبت نسبت به رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی PCNA و HSP70 در مقایسه با گروه دوکسوروبیسین گردید (٠۵/٠P≤). بحث و نتیجه‌گیری: از لاکتوفرین می‌توان جهت کاهش عوارض جانبی دوکسوروبیسین بر روی اندام‌های تولیدمثلی مانند بیضه استفاده نمود.