ارزیابی کارایی باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس‌اسیدوفیلوس در سم‌زدایی آفلاتوکسینB1 برپایه مدل شبیه‌سازی شده‌ی ترشحات دستگاه گوارش

Abstract

پیش­زمینه و هدف: از آنجایی که آلودگی با آفلاتوکسین در مواد غذایی و خوراک دام مشکل جدی برای سلامت انسان و دام است در این پژوهش توانایی کاهش آفلاتوکسینB1توسط باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس(ATCC 4356) در محیط شبیه­سازی شده­ی ترشحات دستگاه گوارش انسان حاوی شیرسترون بررسی گردید. مواد و روش­ کار: بدین منظور تعداد باکتری cfu/ml 1010×1 و غلظت آفلاتوکسین 5 میکروگرم بر میلی‌لیتر در نظر گرفته شد که در محیط شبیه‌سازی­شده ترشحات مصنوعی بزاق دهانی، معده و روده کوچک انسان تلقیح گردید. در این پژوهش شش گروه تیمار در بود و نبود باکتری­، شیرسترون، سوسپانسیون شیره دستگاه گوارش بررسی شد. غلظت آفلاتوکسین باقیمانده توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و تخلیص با ستون ایمونوافینیتی تعیین گردید و نتایج توسط نرم افزار آماری SPSS20تحلیل شد. نتایج نشان داد که کاهش آفلاتوکسین B1 در تمام تیمارها با استفاده از HPLC با حد تشخیص 25/0میکروگرم بر میلی­لیتر و حد تعیین کمی 75/0 میکروگرم بر میلی­لیتر اندازه­گیری شد. مقادیر بازیافت مایکوتوکسین AFB1 بین 89 تا 94درصد بود منحنی درجه‌بندی آفلاتوکسین B1با ضریب همبستگی 995/0 در گستره غلظتی1تا10 نانوگرم بر میلی‌لیتر خطی بود. یافته­ها: بیشترین میانگین درصد حذف آفلاتوکسین B1توسط سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در نبود شیر سترون حدود022/0±70درصد و کمترین میزان حذف مربوط به گروه یک به میزان 017/0±86/13بود که تفاوت معنی­­داری برای شش گروه وجود­ داشت(P<0/05). بحث و نتیجه­گیری: نتایج نشانگر این بود که باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، عامل زیستی مناسبی برای حذف یا کاهش آفلاتوکسین B1 را در دستگاه گوارش انسان هست و همچنین علاوه بر باکتری، شیره معده و روده کوچک هم در کاهش یا حذف آفلاتوکسین B1موثر می­­باشند.