بررسی میزان آهن ذخیره‌شده در ریه بیماران تالاسمی ماژور با اسپیرومتری: مطالعه مقطعی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: اختلال عملکرد ریوی در بیماران تالاسمی ماژور به‌صورت بیماری رستریکتیو و ابستراکتیو می‌باشد. اختلال عملکرد ریوی با افزایش سن و میزان اضافه‌بار آهن شدیدتر می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی اسپیرومتری در تشخیص رسوب آهن در ریه بیماران مبتلا به تالاسمی می‌باشد. مواد و روش‌ کار: مطالعه به‌صورت مقطعی (توصیفی- تحلیلی) و برای بررسی تغییرات اسپیرومتری و ارتباط آن با ذخایر آهن در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور انجام ‌شد. معاینه فیزیکی کامل، CBC٬MRI T2* قلب، و اندازه‌گیری سطح فریتین سرم انجام شد. اسپیرومتری دومرحله‌ای نیز 2 هفته بعد از تزریق خون انجام شد یافته‌ها: این مطالعه با 31 بیمار انجام شد. تغییرات اسپیرومتری در 10 نفر (32.3%) نرمال و 21 نفر (8/67%) غیرنرمال بود. میانگین سطح فریتین در بیماران با اسپیرومتری نرمال و غیرنرمال تفاوت معناداری نداشت. از 17 بیماری که MRI T2*قلب غیرنرمال داشتند، 15 بیمار اسپیرومتری غیرنرمال و 2 بیمار اسپیرومتری نرمال داشتند (007/0= P). بحث و نتیجه‌گیری: بین MRI T2* قلب بیماران و تغییرات اسپیرومتری ارتباط معناداری وجود دارد. تغییرات اسپیرومتری همانند MRI T2* قلب می‌تواند جهت بررسی وضعیت اضافه‌بار آهن بیماران تالاسمی مورداستفاده قرار گیرد.