نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorماهوری, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorحسنی, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorافشاری, نیلوفرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:40:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:40:08Z
dc.date.available1399-08-21T22:40:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:40:08Z
dc.date.issued2014-11-01en_US
dc.date.issued1393-08-10fa_IR
dc.identifier.citationماهوری, علیرضا, حسنی, ابراهیم, افشاری, نیلوفر. (1393). تأثیر تهویه با حجم‌های جاری متفاوت و تهویه دقیقه‌ای ثابت بر روی دی‌اکسید کربن انتهای بازدمی. مجله مطالعات علوم پزشکی, 25(9), 820-825.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-2495-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487922
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: دفع گاز دی‌اکسید کربن به میزان تهویه آلوئولی، تعداد تنفس و همچنین حجم جاری ارتباط دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر تهویه با حجم‌های جاری متفاوت در حضور حجم دقیقه‌ای ثابت بر دی‌اکسید کربن انتهای بازدمی و میزان اشباع اکسیژن شریانی و همچنین تعیین تنظیم مطلوب برای تهویه مکانیکی در بیماران تحت بیهوشی عمومی می‌باشد.مواد و روش کار: در یک مطالعه تحلیلی حدود 38 بیمار سالم 40-20 سال، کاندید اعمال جراحی قسمت تحتانی شکم و یا اندام‌ها تحت بیهوشی عمومی وارد مطالعه شدند. غلظت دی‌اکسید کربن انتهای بازدمی و میزان اشباع اکسیژن شریانی در چهار حالت یعنی تعداد تنفس 12، 14، 16 و 18 اندازه‌گیری گردید. در تعداد تنفس ذکرشده، تهویه دقیقه‌ای ثابت بود.نتایج: میانگین اشباع اکسیژن شریانی در تهویه بیمار با ریت تنفسی 12، 14، 16 و 18 به ترتیب 11.57 ± 97.21، 14.05 ± 95.92، 11.58 ± 97.36، 11.59 ± 97.44 بود و تفاوت معنی‌داری در مقایسه میانگین اشباع اکسیژن شریانی در ریت‌های تنفسی 12، 14، 16 و 18 وجود نداشت. (0.94=p) میانگین غلظت دی‌اکسید کربن انتهای بازدمی در ریت تنفسی 12 و 14،16 و 18 به ترتیب برابر 4.97 ± 26، 4.93 ± 25.84، 4.32 ± 25.57، 4.57 ± 25.60 بود و تفاوت معنی‌داری در مقایسه میانگین غلظت دی‌اکسید کربن انتهای بازدمی در ریت‌های تنفسی 12، 14، 16 و 18 وجود نداشت (0.97 = p)بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه در محدوده ریت تنفسی 18-12، تغییر در حجم جاری در حضور حجم دقیقه آ ی ثابت، تغییری در ETCO2 ندارد و به‌راحتی در این محدوده می‌توان برای تهویه بیماران زیر بیهوشی از آن استفاده نمود. fa_IR
dc.format.extent366
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectفیزیولوژی / مکانیک تنفسfa_IR
dc.subjectحجم جاریfa_IR
dc.subjectتعداد تنفسfa_IR
dc.subjectدی‌اکسید کربن انتهای بازدمیfa_IR
dc.subjectاشباع اکسیژن شریانیfa_IR
dc.subjectآناتومیfa_IR
dc.titleتأثیر تهویه با حجم‌های جاری متفاوت و تهویه دقیقه‌ای ثابت بر روی دی‌اکسید کربن انتهای بازدمیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue9
dc.citation.spage820
dc.citation.epage825


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد