مقایسه اثرات ضد درد گلوکز، شیردهی مادر، استامینوفن و آب استریل در کاهش درد نوزادان

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: نوزادان در واکنش به تحریکات آزارنده احساس درد می‌کنند که عدم درمان یا درمان ناکافی آن می‌تواند باعث بروز عوارض درازمدت برای نوزاد گردد. برای کاهش درد نوزادان روش‌های مختلف دارویی و غیر دارویی پیشنهاد شده است ولی تاکنون مطالعات اندکی به مقایسه جامع اثربخشی این روش‌ها پرداخته‌اند. مطالعه حاضر به مقایسه اثربخشی سه روش مختلف کاهش درد نوزادان پرداخته، سعی در معرفی کارآمدترین روش دارد.مواد و روش‌ها: در این بررسی، 128 نوزاد ترم سالم به‌طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه‌های اول تا سوم به ترتیب از یک میلی‌لیتر گلوکز خوراکی 50درصد، تغذیه با شیر مادر و استامینوفن خوراکی با دوز mg/kg/dose15 به‌عنوان روش‌های ضد درد قبل از اقدام دردناک استفاده شد و در گروه چهارم نیز (گروه کنترل) از یک میلی‌لیتر آب استریل قبل از اقدام دردناک استفاده گردید. برای ارزیابی درد از ابزار استاندارد COVERS استفاده شد.یافته‌ها: میانگین (± انحراف معیار) نمره درد در هریک از سه گروه دریافت‌کننده گلوکز خوراکی (2044/1±9688/4)، تغذیه با شیر مادر (3850/1±2188/6) و استامینوفن (4364/1±4688/7) تفاوت معنی-داری با گروه شاهد (دریافت‌کننده آب استریل) داشتند (P=0.00, 0.00, 0.02، به ترتیب). همچنین، این گروه‌ها در سطح معناداری 05/0 با یکدیگر نیز اختلاف معنی‌دار داشتند.نتیجه‌گیری: استفاده از هریک از سه روش گلوکز خوراکی 50درصد، تغذیه با شیر مادر و استامینوفن خوراکی تأثیر معنی‌داری در کاهش درد نوزادان دارد که گلوکز بیشترین تأثیر را بر کاهش درد داشته، پس‌ازآن به ترتیب شیر مادر و استامینوفن قرار می‌گیرند.