بررسی میزان ارتباط نقایص شناختی با تعادل عملکردی در بیماران همی پلژی راست بزرگسال

Abstract

پیش زمینه و هدف: پژوهش حاضر اختلالات شناختی را که یکی از مشکلات بیماران همی پلژی است، بررسی می‌کند. شناخت از حوزه‌های مختلفی تشکیل شده است که برخی از آن‌ها شامل جهت یابی، ادراک بینایی- فضایی، پراکسی حرکتی، سازماندهی بینایی- حرکتی و اعمال فکری می‌باشد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی مقطعی تعداد 20 نفر از بیماران همی پلژی راست بزرگسال پس از تشخیص آسیب مغزی، مورد بررسی قرار گرفتند. محدوده‌ی سنی افراد شرکت کننده در پژوهش 65- 45 سال بود که حداقل مدت 6 ماه از زمان سکته آن‌ها گذشته بود و به طور غیرتصادفی از چند مرکز توان‌بخشی در سطح شهر تهران انتخاب شدند. برای به دست آوردن داده‌ها از تست تعادل برگ و تست شناختی LOTCA استفاده شد. ضریب همبستگی داده‌ها نیز با آزمون پیرسون به دست آمد. یافته‌ها: تعادل عملکردی بیماران همی پلژی راست بزرگسال با خرده آزمون‌های درک بینایی، درک فضایی، سازماندهی بینایی- حرکتی و برنامه ریزی حرکتی آزمون LOTCA ارتباط معنی‌دار دارد (05/0>p) و این ارتباط با خرده آزمون برنامه ریزی حرکتی ضعیف‌تر از سایر خرده آزمون‌ها می‌باشد (47= r و 05/0> p). در ضمن تعادل عملکردی بیماران همی پلژی راست بزرگسال با خرده آزمون آگاهی و روند تفکر ارتباط معنی‌داری ندارد (05/0<p).نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون برگ و LOTCA از میزان همبستگی سطح بالایی برخوردار بودند. با توجه به یافته‌های فوق پیشنهاد می‌شود تا به دوره‌های توان‌بخشی شناختی در درمان بالینی بیماران همی پلژی بیشتر توجه شود تا توانایی‌های تعادلی که نیاز به عملکردهای شناختی نیز دارند، در آن‌ها بهبود بیشتری یابد. همچنین ارزیابی عملکردهای شناختی می‌تواند در بررسی تعادل عملکردی لازم جهت فعالیت‌های روزمره زندگی مفید باشد.