بررسی اثر DNA آسیب دیده با داروی آلکیله کننده ملفالان بر میزان و کیفیت شاخص‌های بلوغ و جهت گیری فنوتیپ های ایمنی سلول‌های دندرتیک

Abstract

پیش زمینه و هدف: سلول‌های دندریتیک تواناترین سلول‌های عرضه‌کننده آنتی‌ژن درالقا یا جهت دهی پاسخ‌های ایمنی وابسته به سلول‌های T هستند. در افراد مبتلا به سرطان، سرکوب و یا انحراف پاسخ‌های ایمنی از جهت مطلوب، مانع عملکرد مناسب این سلول‌ها در قبال سلول‌های سرطانی می‌گردد. امروزه تولید، ازدیاد و بلوغ این سلول‌ها در شرایط آزمایشگاهی درحضور فاکتورهای بلوغی که در نهایت بتواند موجب شکل گیری پاسخ‌های TH15 در فرد دریافت کننده گردد، محور بسیاری از تحقیقات مرتبط با ایمونوتراپی سرطان‌ها قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر DNA آزادسازی شده از سلول تحت تأثیر داروی ضد سرطان ملفالان، بر بلوغ و فنوتیپ سلول‌های دندرتیک و نیزجهت دهی پاسخ‌های ایمنی مرتبط با بهبود یا تشدید بیماری در لنفوسیت های T کمکی می‌باشد.مواد و روش کار: در این مطالعه تأثیر DNA آسیب دیده رده سلولی MCF-7، که تحت تیمار با عامل آلکیله کننده ملفالان تهیه شده است در همراهی با عوامل بلوغ استاندارد ( TNF-α و6 MCM) بر شاخص‌های بلوغ سلول‌های دندرتیک از قبیل مورفولوژی، فنوتیپ، توان بیگانه خواری، قدرت القاء 7MLR و ترشح سایتوکاینی در قیاس با گروه شاهد تیمار شده با عوامل بلوغ استاندارد، بررسی شده است.یافته‌ها: داده‌ها نشان دادند که تیمار سلول‌های دندرتیک با DNA آسیب دیده موجب افزایش بیان CD83(شاخص بلوغ سلول‌های دندرتیک)، کاهش قدرت بیگانه خواری سلول‌ها و نیز جهت دهی پاسخ‌ها به سمت تشکیل فنوتیپ DC1 و تیپ سیتوکاینی TH1می‌شود. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که DNA آسیب دیده در القاء بلوغ سلول‌های دندرتیک و جهت دهی پاسخ ایمنی مناسب بر ضد رده سلولی سرطان سینه ( MCF-7) کارآمد می‌باشد.