نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفری خطایلو, یاسرfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی افشار, سمیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:38:52Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:38:53Z
dc.date.available1399-08-21T22:38:52Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:38:53Z
dc.date.issued2020-08-01en_US
dc.date.issued1399-05-11fa_IR
dc.identifier.citationجعفری خطایلو, یاسر, احمدی افشار, سمیه. (1399). تأثیر تروگزروتین بر روی تعدادی از سایتوکاین‌های پیش التهابی و تکثیر لنفوسیت‌ها در یک مدل حیوانی آنسفالومیلیت تجربی خودایمن. مجله مطالعات علوم پزشکی, 31(6), 485-498.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-5122-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487816
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: تحقیقات اخیر نقش مهم لنفوسیت‌های Th17 و سایر سایتوکاین‌ها را در پاتوژنز بیماری اسکلروز متعـدد مشخص نموده‌اند. باوجودی که مطالعات قبلی مؤید نقش ضدالتهابی تروگزروتین بودند، ولی تاکنون اثرات تروگزروتین بر روی بیماری اسکلروز متعـدد موردمطالعه قرار نگرفته است. در این مطالعه اثرات درمانی تروگزروتین بر روند آنسفالومیلیت تجربی خودایمن، از طریق کاهش تولید سایتوکاین‌های پیش التهابی IL-17، IL-1 TNF-α و کاهش سطح نیتریک اکساید و کاهش تکثیر سلول‌های ایمنی، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ کار: بیماری آنسفالومیلیت تجربی خودایمن با استفاده از پپتید MOG35-55 و ادجوانت کامل فروند در موش‌های ماده‌ی C57BL/6 ا لقا شد. سپس موش‌ها در چهار گروه 5 رأسی قرار گرفتند. در گروه‌درمانی بعد از ظهور علائم بالینی بیماری، درمان با تروگزروتین (روزانه 135 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) آغاز شد. تا زمان کشتار موش‌ها در روز بیست و یکم علائم بیماری به‌صورت روزانه ثبت گردید. سپس میزان تکثیر سلول‌های ایمنی به‌وسیله‌ی آزمون MTT، میزان تولید سایتوکاین‌ها به‌وسیله‌ی ELISA و میزان تولید نیتریک اکساید توسط آزمون گریس سنجیده شد. یافته‌ها: تروگزروتین پس از بروز علائم به‌طور معنی‌داری موجب تخفیف بیماری گشت. تروگزروتین موجب کاهش معنی‌دار تولید سایتوکاین‌های پیش التهابی IL-17، IL-1 TNF-α و کاهش سطح نیتریک اکساید، هم‌زمان با کاهش تکثیر سلول‌های ایمنی شد (P<0.05). بحث و نتیجه‌گیری: درمان با تروگزروتین پس از بروز علائم آنسفالومیلیت تجربی خودایمن ضمن کاهش تکثیر سلول‌های ایمنی خود واکنش‌گر و کاهش در سطح سایتوکاین‌های پیش التهابی و نیتریک اکساید، موجب بهبود بیماری می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent2966
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectآنسفالومیلیت تجربی خودایمنfa_IR
dc.subjectتروگزروتینfa_IR
dc.subjectسایتوکاین پیش التهابیfa_IR
dc.subjectسلول‌های ایمنیfa_IR
dc.subjectایمونولوژیfa_IR
dc.titleتأثیر تروگزروتین بر روی تعدادی از سایتوکاین‌های پیش التهابی و تکثیر لنفوسیت‌ها در یک مدل حیوانی آنسفالومیلیت تجربی خودایمنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume31
dc.citation.issue6
dc.citation.spage485
dc.citation.epage498


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد